. Niet alleen is de geplande bezuinigingsoperatie noodzakelijk, de partij heeft ook moeite met de stemmingmakerij die sommige protesten kenmerkt. De SGP bevindt zich momenteel in een unieke positie. Den Haag is verdeeld in twee blokken. Aan de ene kant staat het kabinet-Balkenende met de regeringspartijen CDA, VVD en D66, aan de andere kant is er het gezamenlijke front van links, inclusief CU.

Ook het land lijkt verdeeld. De verdedigers van het kabinet stuiten op luidruchtig verzet van degenen die het kabinet afschilderen als asociaal. Op het Museumplein afgelopen zaterdag bleef er van ’Balkenende’ niets over, en wie in de Tweede Kamer de oppositie hoort fulmineren, zou bijna gaan geloven dat Balkenende, Zalm en De Geus kwaadaardige bedoelingen hebben.

Als enige partij bevindt de SGP zich tussen aan de ene kant de coalitie en aan de andere kant het geweld van de oppositie. Dat is een bewuste keus. Allereerst omdat deze opstelling kenmerkend is voor de SGP. Elk voorstel van ieder kabinet wordt altijd op de eigen merites beoordeeld. Die loyale, constructieve opstelling vloeit voort uit onze visie op de overheid als Gods dienares. Dat uitgangspunt moet ertoe leiden dat soms bitter noodzakelijke kritiek tóch eerlijk wordt verwoord en waardig geuit. Natuurlijk heeft de SGP bij het ene kabinet warmere gevoelens dan bij het andere; de constante is echter altijd een onafhankelijk en eerlijk oordeel.

Het aantreden van Balkenende na acht jaar paars bewind was welkom. Maar ook tegenover dít kabinet handhaaft de SGP haar onafhankelijke opstelling. Bij de regeringsverklaring is dat zo geformuleerd: steun waar mogelijk, kritiek waar nodig. Vorige week besprak de Tweede Kamer het sociaal-economische en financiële beleid van ’Balkenende’. De SGP is het eens met de hoofdlijnen en de richting van dat beleid.

Wie op zich in laat werken dat steeds minder werkenden steeds meer op moeten brengen voor steeds meer niet-werkenden, beseft dat ingrijpen onontkoombaar is. Op elke 65-plusser staan er nu vijf personen van tussen de 20 en 65 jaar klaar. Over DV 30 à 35 jaar zijn dat er nog maar twee!

Bezuinigen moet dus. Maar de SGP wil wel dat dat evenwichtig gebeurt. En voor de SGP staat eveneens vast dat sommige groepen moeten worden ontzien. Dat zijn met name de mensen die op zorg zijn aangewezen. Dat zijn de (kostwinners)gezinnen met kinderen. En dat zijn onbemiddelde ouderen. De veelbesproken motie van de regeringspartijen om de pijn te verzachten en aldus ook enige verlichting te brengen voor groepen die in de knel komen, kreeg daarom de steun van de SGP. Niet op alle onderdelen, maar iedere verbetering is meegenomen.

De oppositie weigerde dat koppig en stond dus met lege handen. Natuurlijk hoort het bij het oppositionele spel het kabinet zwart af te schilderen, maar je moet wel eerlijk blijven. En de schuld niet eenzijdig bij één partij leggen, zoals de vakbeweging en de oppositie nu doen. Alsof het kabinet het overleg heeft laten mislukken door onbuigzaamheid en harde uitspraken. FNV-topman Lodewijk de Waal kan er ook wat van - om het maar zachtjes uit te drukken. Om die reden opperde de SGP, in navolging van de RMU, en nog vóórdat D66-leider Boris Dittrich en andere prominenten dat deden, de gedachte om een onafhankelijke bemiddelaar à la Wijffels te laten bemiddelen tussen het kabinet en de sociale partners.

Ook wil de SGP afstand bewaren ten opzichte van de stemmingmakerij tegen de regeringsplannen. Zo wordt er beweerd dat oudere werknemers die altijd hun VUT- en prepensioenpremies betaald hebben, ineens jaren langer moeten doorwerken en dat de opgebouwde premies worden afgenomen. Dat is niet waar. De opgebouwde premies worden niet afgepakt. Ook hoeven mensen niet langer door te werken. Het kabinet schrapt alleen de fiscale subsidie om eerder te stoppen.

Ook wordt er beweerd dat jonge mensen geen verlof (meer) op kunnen bouwen om vervroegd of tussentijds te stoppen met werken. Klopt ook niet. De levensloopregeling van het kabinet staat open voor iedereen.

Stemmingmakerij drie: Het kabinet legt de rekening voornamelijk neer bij ’gewone’ werknemers en mensen met een uitkering. De Miljoenennota wijst anders uit: Tweeverdieners leveren het meest in, ten gunste van modale inkomens met kinderen. Van de uitkeringsgerechtigden gaan AOW’ers met een redelijk extra pensioen er op achteruit, maar de minima met kinderen en ouderen met alleen AOW worden ontzien.

Laatste leugen: Er moet langer gewerkt worden voor hetzelfde salaris. De waarheid is dat het kabinet streeft naar een veertigurige werkweek, maar de salariëring en de lengte van de werkweek zijn en blijven een zaak van de sociale partners.

De SGP past ervoor om zich te voegen in dat oppositionele (linkse) kamp. Dat hoort bij onze vanouds onafhankelijke positie. Waar nog bíj komt dat als je in een massademonstratie meeloopt of je aansluit bij een brede oppositie, je als kleine partij snel wegvalt. Je wordt dan als vanzelf opgenomen in het beeld van het grote schreeuwerige geheel. Daar voelen we niks voor.

Maar ook hier geldt dat als de oppositie met deugdelijke, goed onderbouwde tegenvoorstellen komt, de SGP die zal steunen. Vorige week bijvoorbeeld stemde de SGP voor een GroenLinks-motie om extra alert te zijn op de koopkracht van de minima, om maar één van meer voorbeelden te noemen. De SGP wil dus luisteren naar eerlijke en waardige geluiden uit de samenleving en in de Kamer. En als blijkt dat mensen écht klem komen te zitten, kunnen ze op de SGP rekenen. Daarvoor hoeven we echt niet in de coalitie te zitten. En ook niet in de oppositie. Daarvoor blijven we gewoon onszelf!

De auteurs zijn respectievelijk lid van de Tweede Kamer voor de SGP en voorlichter van de SGP-fractie in de Tweede Kamer.