Mia, de hoofdpersoon in de roman ”Dans van de bijen”, worstelt met deze vraag. Haar verkering met Ethan is na zes jaar uit gegaan, en daarmee ligt de toekomst weer open. Via een hulporganisatie komt ze inderdaad in India, maar dat blijkt totaal anders te zijn dan ze zich had voorgesteld. Wanneer ze overgeplaatst wordt Hongarije om daar vluchtelingen te helpen, wordt de confrontatie met de schrijnende uitzichtloosheid van deze mensen haar te veel. Als Ethan dan ook weer in beeld komt, moet Mia een belangrijke keus maken.

”Dans van de bijen” is een roman die gemakkelijk wegleest, maar toch een onbevredigend gevoel achterlaat. De Amerikaanse schrijfster heeft de hele wereld over gereisd en put bij dit verhaal uit haar eigen ervaringen. Maar de weelderige luxe die beschreven wordt tijdens de voorbereidingen op de reis van Mia, roept eerder bevreemding op dan herkenning.

De problematiek in zowel India als in Hongarije is zo immens groot dat de schrijfster het ook prima bij één land had kunnen laten om de thematiek uit te werken en de hoofdpersonen tot hun recht te laten komen.

De emoties die Mia ervaart als ze onder de vluchtelingen werkt, zijn realistisch beschreven. Ze leert dat de plek waar je tot je recht komt als persoon veel dichterbij kan zijn dan je denkt.

Dans van de bijen, Rachel Linden; uitg. Sestra; 317 blz.; € 22,95