„Jezus was woedend”, begint McDonald, directeur van Viva Network, een wereldwijd netwerk van christelijke organisaties die zich inzetten voor risicokinderen, zijn betoog. Juist op dat moment vallen, heel even maar, de lichten uit en het geluid weg. „Jezus was woedend”, vervolgt hij. De zaal lacht aarzelend. „Omdat Zijn discipelen de kinderen negeerden, en hen niet bij Hem lieten komen.”

En wij, zegt hij, „zijn schuldig aan dezelfde omissie. Zo veel kinderen in gebroken gezinnen, zo veel kinderen die op straat leven, aids hebben, honger lijden. De kerk in Engeland verliest wekelijks 1000 kinderen. Vrienden, ontwaak! U ziet het voor uw ogen gebeuren. We moeten de kinderen bereiken, óók omdat zij op hun beurt hun invloed kunnen aanwenden om anderen tot Christus te brengen.”

Eenzelfde taak voor de kerk ligt er waar het gaat om jongeren, stelt dr. Roland Werner, leider van de taakgroep ”Het bereiken van de jonge generatie”. Vijf jongeren, vanuit India, Latijns-Amerika, Schotland, Ruanda en Rusland, leggen uit waarom. „De kerken in Latijns-Amerika laten het werk onder jongeren bijna helemaal liggen. Maar juist dát werk is belangrijk. Want op die leeftijd vormen jongeren hun identiteit.”

Een Russische jongen: „In Rusland heeft de Orthodoxe Kerk veel macht. Maar oog voor de geestelijke nood van jongeren heeft ze niet. Sommige evangelicale kerken hebben dat wel, maar ook niet allemaal. Bid voor de jongeren in Rusland. Ze hebben een masker op van trots, van onverschilligheid, en leven voor de drugs en de sex. Maar ook zij moeten weten wie de Heere Jezus is.”

De bijeenkomst, een van de weinige plenaire sessies tijdens het 2004 Forum for World Evangelization, stond in het teken van „de kerk van de toekomst.” Dr. Luis Bush en Viggo Sogaard presenteerden hun ”Global Inquiry”, waarvan de voornaamste resultaten al eerder in deze krant werden gepubliceerd. Inspiratie en gebed, leiderschapsontwikkeling, het opbouwen van relaties - dat is wat de kerk van de 21e eeuw volgens het onderzoek nodig heeft.

Onze wereld is dramatisch veranderd, aldus dr. Bush. „En alle missionaire initiatieven komen anno 2004 uit landen die vroeger onze zendingsgebieden waren. Een nieuwe fase in de zending ontrolt zich voor onze ogen.”

Centraal daarin staat het begrip „transformatie.” „Transformatie als zending; zending als transformatie”. Ofwel: de kerk van de 21e eeuw zal niet alleen het Evangelie moeten verkondigen, maar ook aandacht moeten besteden aan de vaak erbarmelijke omstandigheden waarin mensen verkeren. „Een bordeel in Bombay werd een huis van God”, licht de Indiase kerkleider Richard Howell toe. „En zo is persoonlijke transformatie mogelijk, maar ook transformatie van een kerk, en zelfs van een natie.” Zoals India zelf. „In India groeit de kerk. Niet onder de rijken, maar onder de allerarmsten. Deze ontwikkeling zal ongetwijfeld zijn weerslag krijgen op de samenleving. India heeft gebed nodig, veel gebed!”

Zaterdagavond werd ook een dvd-editie van de film ”Jesus, fact or fiction?” (Jezus, feit of fictie?) gepresenteerd. De gedachte dat „oral learning” (mondeling leren) een steeds belangrijkere rol gaat spelen in zending en evangelisatie, neemt een belangrijke plaats in op het wereldevangelisatiecongres. „Steeds meer mensen op deze wereld kunnen of willen niet lezen. Hoe zouden we hen anders kunnen bereiken met Gods Woord dan door middel van bijbelse geschiedenissen op cassette, drama of de Jezusfilm?” Een van de argumenten daarbij is dat ook Christus Zelf leerde met behulp van gelijkenissen.

Op het Lausanne-congres in 1974 presenteerde dr. René Padilla, woonachtig in Latijns-Amerika, een document waarin hij de evangelicals opriep zich sterker in te zetten voor sociale kwesties. Welk praktisch advies wil hij de deelnemers aan het 2004 Forum meegeven? vraagt dr. Luis Bush hem. „Een van de grootste problemen van de westerse kerk”, luidt zijn antwoord, „is dat ze zo beïnvloed is door het materialisme en zo weinig door het Evangelie. Daardoor heeft haar getuigenis zo weinig kracht meer. Er bestaat een kloof tussen wat we zeggen en wat we doen. Dát moet veranderen. Christenen moeten weer gaan leven uit het Evangelie.”

Pijnlijke woorden op deze avond „in American style”, en in deze omgeving - hét symbool van materialisme en decadentie.