Recensie: Gerben Mourik demonstreert Van den Heuvelorgel Lunteren
Caleidoscopisch: op het gloednieuwe Van den Heuvelorgel (46 stemmen, 3 manualen, pedaal) in de hersteld hervormde Bethelkerk van Lunteren omspannen de improvisaties van Gerben Mourik de werelden van Sweelinck, Buxtehude en Pachelbel (die in de vierde partita even Mozart wordt) tot aan die van Reger (het best getroffen, maar erg vlot in tempo en wendingen en met een stilistisch ontsporend trio), Hindemith en Parijs anno 2020.
Het meeste plezier doet Mourik instrument én luisteraar met de geweldige Psalmen-Triptiek. Dupré (de duistere Intro over Psalm 96), Duruflé (een uitgesponnen cantilene met fluit en strijkers over Psalm 121) en Cocherau/Escaich (de optimaal met ritmische energie geladen Finale over Psalm 124) roepen Parijse sferen op. Van eenzelfde allure is de afsluitende Symfonie op thema’s van Geerten Liefting.
Deze dubbel-cd heeft iets wrangs. Hier op deze cd klinken briljante improvisaties door een Haarlemwinnaar, terwijl in deze kerk op zondag in gedragen tempo en isoritmisch alleen de psalmen in de berijming van 1773 gezongen worden. Overcapaciteit dus, qua mogelijkheden en repertoire. Lettend op wat binnen het zondagse kader zou kúnnen klinken, springen de meditatie over Psalm 116 , Psalm 21 in Mulder-idioom en de boeiende Nocturne over Psalm 39 in grijze tinten eruit: welluidend, ontroerend, behapbaar mooi. Zeker dán ook blijkt hoe creatief Mourik is. En dán ook blijkt hoe het nieuwe instrument tot dienst en lof bereid is.
Caleidoscoop – Gerben Mourik, Van den Heuvel-orgel Lunteren; VITA recordings (202001); 2-cd; € 17,50; bestellen: www.gerbenmourik.nl
