In vijftig jaar tijd legde de prinses 20.000 bezoeken af, berekende de Britse krant Daily Mail vorig jaar. Toen was het een halve eeuw geleden dat de dochter van koningin Elizabeth haar eerste openbare verplichting had. Met een gemiddelde van zo’n 400 bezoeken per jaar mag ze zich de hardwerkendste royal noemen. Soms staan er op één dag wel vier of vijf bezoeken in haar agenda, met een liefdadigheidsreceptie of diner in de avond. Alleen al aan de 340 organisaties en goede doelen waarvan ze erevoorzitter, beschermvrouw of lid is, heeft ze haar handen vol.

Haar werklust staat in contrast met haar studie-ijver. Studeren vindt Anne maar een „zwaar overschat tijdverdrijf.” Ze begint er dus ook niet aan. Na de kostschool in Kent legt de prinses zich toe op de paardensport. En niet onverdienstelijk, want in 1976 doet ze mee aan de Olympische Spelen. Met Goodwill, het paard van moeder Elizabeth, boekt ze daar geen succes. Maar de passie voor paarden brengt haar wel bij haar eerste man, Mark Phillips. De twee ontmoeten elkaar op een feestje voor paardenliefhebbers.

Overigens heeft ze vóór Mark al een vriendje: Andrew Parker- Bowles, die later de eerste man zou worden van hertogin Camilla – nu Annes schoonzus.

Scheiding

In 1973 belooft Anne trouw aan Mark. Voor het oog van zo’n 500 miljoen televisiekijkers sluit de aartsbisschop van Canterbury het huwelijk tussen de 23-jarige prinses en de twee jaar oudere luitenant. Het stel krijgt samen twee kinderen: Peter en Zara. Net als hun vader dragen zij geen koninklijke titels. Anne gunt hun een normaler leven en breekt daarom met deze traditie.

Het huwelijk met Mark strandt in 1989. Drie jaar later geeft Anne haar huidige man, marineofficier Tim Laurence, het jawoord. Omdat de Engelse kerk hertrouwen na echtscheiding verbiedt, kiest Anne voor een huwelijk in de Schotse kerk.

Oud mantelpakje

Anne is een prinses zonder poespas. Ze trekt liever een uniform of oud mantelpakje aan dan een nieuwe, modieuze jurk. Zo verschijnt de Princess Royal, zoals haar titel luidt, gerust in outfits die ze al sinds de jaren tachtig heeft. Behalve haar garderobe regelt Anne ook haar eigen make-up.

Als tiener heeft Anne al een hardgrondige hekel aan handen schudden met het publiek. „Wie geniet er nu van om een kamer in te wandelen vol mensen die je nog nooit hebt ontmoet? Laat staan een straat”, zegt ze daarover.

Jonge generatie

Door de coronacrisis zal de teller van Annes activiteiten dit jaar lager uitvallen dan voorgaande jaren. Maar ook nu ze de pensioengerechtigde leeftijd is gepasseerd, is de prinses niet van plan het rustiger aan te doen en zo meer tijd vrij te maken voor paardrijden of haar vier kleinkinderen.

Met haar bijdrage is de Britse koninklijke familie natuurlijk maar wat blij, nu het aantal actieve leden het afgelopen jaar is uitgedund. Harry en Meghan kozen voor een leven zonder koninklijke verplichtingen en Annes broer Andrew moest zijn taken neerleggen vanwege zijn banden met de veroordeelde zedendelinquent Jeffrey Epstein.

Kritiek op de jongere generatie schuwt de prinses niet. „Ik denk dat die niet altijd goed begrijpt hoe wij het hebben aangepakt”, zegt ze in april in een interview met Vanity Fair. „Ze kijken niet per se naar de vorige generatie en denken dan: oh, deed je dat zo? Of: ben je daarheen geweest? Ze gaan op zoek naar nieuwe manieren voor filantropie. Mijn advies is: vind dat wiel alsjeblieft niet opnieuw uit. We hebben het geprobeerd, sommige dingen hebben niet gewerkt. Je moet terug naar de basis.”

Het gaat om dienstbaarheid, niet om een vinkje achter je naam, stelt Anne in hetzelfde vraaggesprek. Geen verrassing is dat haar ouders, de 94-jarige koningin Elizabeth en prins Philip (99), daarin haar grote voorbeelden zijn.