Waltmans-Molier was 55 jaar. Laatstelijk was zij werkzaam bij de personeelsafdeling van het ministerie en werkte zij afwisselend vanuit Den Haag en Beiroet, waar haar man de Nederlandse ambassadeur is. Het echtpaar keerde vorige week na hun vakantie terug naar hun geliefde Libanon. „Hedwig stond in hun woonkamer naast Jan en werd door domme pech getroffen door de explosie”, aldus Buitenlandse Zaken.

Volgens het ministerie waren Hedwig en Jan Waltmans 38 jaar samen en kregen ze twee kinderen. Zij hebben op diverse uitdagende posten in het buitenland gezeten. Beiden ontwikkelden hun eigen loopbaan bij Buitenlandse Zaken. Zo werkte Waltmans-Molier vele jaren in het buitenland, onder meer op de ambassades in Dhaka, Lusaka en Khartoem.

Ministers Stef Blok en Sigrid Kaag hebben de familie gecondoleerd met dit zware verlies. „Wij zijn diep bedroefd door het veel te vroege overlijden van onze collega Hedwig Waltmans-Molier bij de zware explosie in Beiroet. Onze gedachten gaan uit naar haar man, hun kinderen en hun familie. Wij leven met hen mee en wensen hen veel kracht bij het verwerken van dit grote verlies. De mensen van Buitenlandse Zaken zetten zich overal ter wereld in voor Nederland, ook als de omstandigheden zwaar, moeilijk of gevaarlijk zijn. Hedwig droeg dit uit, zowel in haar werk als in haar leven. Ze was geliefd in onze organisatie en ze wordt gemist. Haar overlijden is een verlies voor Buitenlandse Zaken en voor ons land.”

Het ministerie heeft op nederlandwereldwijd.nl/actueel/condoleance/hedwig-waltmans een condoleanceregister geopend. Rond het middaguur hadden al honderden mensen een boodschap achtergelaten, bekenden van het paar maar ook veel mensen die het stel niet persoonlijk kennen. „Wat verdrietig. Zo komt de ramp, ook voor mensen die haar niet persoonlijk kenden, een stuk dichterbij. Heel veel sterkte”, schrijft iemand.

„Het waren niet de makkelijke posten waar jullie belangstelling naar uit ging. Integendeel, hardship standplaatsen die getuigen van een oprechte betrokkenheid bij het lijden van de medemens en de wil om te pogen dat lijden te voorkomen en verlichten. Jullie keuze voor zo’n leven bracht persoonlijke risico’s met zich mee. Daarvan waren jullie je goed bewust. Wat een moed!”, noteerde een ander.