In sommige regio’s zitten de dieren al in een neerwaartse spiraal door onder meer het afnemende pakijs, waardoor zij langere tijd aan land moeten doorbrengen en zo minder tijd hebben om op zeehonden te jagen. Dat melden wetenschappers in Nature Climate Change, een tijdschrift over onderzoek naar de effecten van klimaatverandering.

De carnivoor, die leeft in het Noordpoolgebied, kan maandenlang vasten, vooral in de zomer wanneer het pakijs smelt. Maar met de opwarming van de aarde, die in het Noordpoolgebied twee keer zo snel gaat, duurt de periode zonder ijs steeds langer.

Omdat ze niet in staat zijn een andere voedselbron te vinden die zo rijk is als de zeehonden in hun omgeving, wagen steeds meer hongerige beren zich al ver buiten hun territorium, in de buurt van bewoonde gebieden.

Vetreserves

Hun afnemende lichaamsgewicht ondermijnt de kansen om de arctische winters zonder voedsel te overleven, aldus de wetenschappers. Vooral jonge dieren hebben minder vetreserves en overleven dit soort gedwongen vastenperiodes niet.

„Als de uitstoot van broeikasgassen in hetzelfde tempo doorgaat als vandaag de dag, zal de daling van de voortplanting en de overleving het voortbestaan van de populatie tegen 2100 in gevaar brengen”, concluderen de onderzoekers.

Geschrokken

Het Wereld Natuur Fonds (WWF) laat weten enorm geschrokken te zijn. „Het is even slikken, omdat wat we al langer vreesden nu wetenschappelijk nog preciezer is onderbouwd. Er zullen in de toekomst een stuk minder ijsberen zijn dan nu. Maar het is nog niet te laat: als we de uitstoot nu stoppen dan blijft de schade nog enigszins beperkt en kunnen we naar schatting ruim 50 procent van het zee-ijsoppervlak behouden”, aldus Gert Polet, ijsberenexpert van WWF-NL.