De prins was onder de indruk van de restauratie van de Prinsenkapel en de staat van het onderhoud van de kerk. Hij toonde zich zeer geïnteresseerd in de tentoonstelling over zijn voorouders waarbij vooral de multimediapresentatie zijn bijzondere aandacht kreeg.

De Prinsenkapel werd in de 16e eeuw in opdracht van Hendrik III van Nassau gebouwd ter meerdere eer en glorie van de familiedynastie. De kapel was bedoeld als begraafplaats voor de Nassau’s van wie er in totaal zeventien in de Grote Kerk begraven liggen. Bij het overlijden van Willem van Oranje was Breda door de Spanjaarden bezet. Daarom zijn hij, en na hem al zijn nazaten, in Delft bijgezet.

Het hoogtepunt in de Prinsenkapel vormen de gewelfschilderingen. Die zijn in 1533 vermoedelijk geschilderd door de Italiaan Thomas Vincidor de Bologna, een leerling van Raphael. Deze schilderingen zijn uniek voor Europa. De restauratie ervan is uitgevoerd door toprestaurateur Dick Schoonekamp. Die heeft eerst alle overschilderingen die in de loop van de eeuwen waren aangebracht met een scalpel verwijderd.

De restauratie die zes jaar heeft geduurd, heeft 500.000 euro gekost. Dat is, volgens directeur W. van der Vis van de Grote Kerk meer dan het dubbele dan in eerste instantie begroot. „Dat komt omdat we uiteindelijk veel meer hebben gedaan dan in het begin de bedoeling was. Zo hebben we bijvoorbeeld later pas besloten om ook al het bladgoud weer opnieuw aan te brengen.”

De tentoonstelling Pronk en Praal laat op een bijzondere manier de betekenis van de Nassau’s voor de Bredase Grote Kerk zien. De familie financierde veel van de uitbreidingen, monumenten en kunstschatten. Door moderne technieken is het mogelijk de monumenten vanaf normaal gesproken onbereikbare plaatsen te bekijken. Voor de tentoonstelling zijn ook kunstschatten uit binnen– en buitenlandse musea naar Breda gehaald. Pronk en Praal is vanaf 1 oktober voor het publiek geopend.