Noortje heeft het goed in het –randkerkelijke– gezin waarin ze opgroeit, maar vraagt zich steeds vaker af wie haar echte ouders zijn. Samen met vriendin Pamela, klasgenoot uit groep 8, en haar oudere broer Orlando zet Noortje Project A(doptie) op om erachter te komen wie haar echte familie is. Het is een gewaagd plan. Bijna loopt het uit de hand en soms krijgt het verhaal thrillerachtige en wat ongeloofwaardige trekjes, bijvoorbeeld als Noortje nog net haar adoptiepapieren uit een grote kluis weet te fiksen. De spanning blijft er tot het laatst toe in bij dit goed geschreven verhaal: pas op de laatste bladzijde ligt Noortje in de armen van haar biologische moeder. Eigenlijk ben je als lezer wel benieuwd hoe het dan verdergaat met Noortje.

Invoelend tekent de schrijfster de emoties van Noortje: de loyaliteit naar haar pleegouders, de drang om haar biologische ouders te kennen, de spanning en schuldgevoelens die dat soms geeft. Ook de open uitbundige sfeer van het Surinaamse gezin van Pam naast de sfeer in het ietwat afgepaste Hollandse gezin waarin Noortje opgroeit is mooi neergezet. Het geloof komt summier aan de orde: Pams oma zegt bijvoorbeeld aan het einde van het boek dat ze elke dag alles in de hand van God legt. Een boek over een emotioneel onderwerp met veel aspecten.

Boekgegevens

Waar hoor ik thuis?, Femmie van Santen; uitg. KokBoekencentrum; 223 blz.; € 15,99