Mijn mobiel gaat af. „Dag Ad, met Søren, ik heb een vraag”, klinkt een wat gespannen stem aan de andere kant van de lijn. „Ik ben de laatste paar dagen op zoek geweest naar mondkapjes die écht veilig zijn en ik heb ze eindelijk gevonden: 3MTM Aura mondkapjes.”

„Deze bieden optimale bescherming en je kunt er ook goed door ademen”, vervolgt hij. „Ik moet er wel minimaal 330 bestellen en ze zijn wat prijzig. Iets meer dan 7 euro per stuk. Gelukkig doet collega Lars ook mee. Maar eigenlijk hebben we nog een derde persoon nodig. Kun jij niet met ons mee doen? Dan is dat 110 mondkapjes de man.”

Ik begin nu toch hevig achter mijn oren te krabben en te rekenen. Veiligheid voor alles. Maar als ik hieraan mee doe, ben ik meer dan 770 euro kwijt. Toch ik wil ook geen spelbreker zijn. „Laat me er even over nadenken”, aarzel ik.

Even later google ik naarstig naar goedkopere, maar toch veilige alternatieven. Die blijken voldoende voorhanden te zijn. Opgelucht mail ik Søren even later een website waar je vijftig hoogwaardige mondkapjes voor ‘slechts’ 39,95 euro kunt aanschaffen. Maar ik heb buiten de waard gerekend. Søren wijst het aanbod beslist af met een kortaf dat ‘zijn’ 3M-kapjes de enige echt veilige ter wereld zijn. Wat nu? Hoe kan ik van dit prijzige aanbod afzien, zonder hen voor het hoofd te stoten. Dan besluit ik mijn vrouw maar de schuld te geven door aan te geven dat zij dit aanbod echt te duur vindt. Er volgt weliswaar een teleurgestelde reactie. Maar daarmee is de kous af.

Is hier sprake van veiligheidsobsessie? In ieder geval heeft men in dit land zijn zaakjes graag goed op orde. Laks en laconiek gedoe is uit den boze. Ook in coronatijd is men zorgvuldig en voorbereid. Bijvoorbeeld tijdens het begin van de coronacrisis toen de grenzen al snel dicht gingen. Maar óók nu in de versoepelingsfase. Zo stuurt mijn Deense werkgever mij om de twee, drie dagen e-mails met soms zeer uitgebreide documentatie over de coronamaatregelen. Deze info is afkomstig van de Sundhedstyelsen –een soort Deens RIVM– en betreft keurig uitgewerkte procedures over hoe om te gaan met besmettingen, met personen met een verhoogd risico en wat te doen in allerlei uitzonderingssituaties.

Ondertussen kijken veel Denen met argusogen naar hun Zweedse buren, die veel minder strenge maatregelen hebben genomen tegen de verspreiding van het virus en waar het openbare leven gewoon is doorgegaan. Na veel kritiek op de wel erg strenge maatregelen, heeft Denemarken de openstelling van de landsgrenzen versoepeld. Vanaf 27 juni zijn toeristen uit alle EU- en Schengenlanden weer welkom, maar nog niet uit een groot deel van buurland Zweden. De regering van Mette Frederiksen vindt openstelling voor toeristen uit zwaarder getroffen landen nog te risicovol.

Dat is best pijnlijk voor Zweden, dat historisch en cultureel sterk verbonden is met Denemarken en vaak een leidende rol speelt in Scandinavisch verband. Maar men neemt het zekere voor het onzekere. Die voorzichtigheid betaalt zich overigens goed uit. Denemarken doet het gewoon goed met het lage aantal sterfgevallen en besmettingen.