„Het is heel heftig voor de deelnemers, mantelzorgers én de zorgboeren. Mensen die graag zorgen, kunnen nu soms maar weinig doen. Gelukkig verzinnen ze wel van alles”, aldus Maarten Fischer, de directeur van de Federatie Landbouw en Zorg.

Volgens Paulien van Pelt, directeur van Stichting Zorgboeren Zuid-Holland, is de situatie zorgelijk. „We zien dat zorgboeren doen wat ze kunnen. De meeste cliënten komen niet meer op de zorgboerderij, maar krijgen nu een alternatieve vorm van zorg, vaak op afstand. Maar voor sommigen is dat niet voldoende”, aldus Van Pelt.

„Er zijn spoedopnames geweest en in sommige gezinnen worden situaties onhoudbaar. Als stichting werken we nauw samen met de zorgboeren om voor die cliënten uitzonderingen te maken. We helpen bij het maken van de afweging om wel of geen zorg op de zorgboerderij te verlenen. Dat geldt ook voor de crisisaanvragen die nu binnenkomen. Het is een heel heftige tijd, want ook al maak je de afweging samen, je weet niet zeker of het de juiste is.”

Bij gebrek aan fysiek contact worden alle mensen wekelijks gebeld en worden er onder meer bloemen bezorgd. Via internetverbindingen worden er thuisopdrachten gegeven en de dag doorgenomen „om iedereen in een dagritme te houden en een vinger aan de pols te houden”.

„Dat laatste is ook echt nodig. Zorg kun je niet zomaar stopzetten. Wij hebben een belangrijke signaalfunctie en als het niet goed gaat schakelen we met de GGZ”, aldus Greet Cazemier van zorgboerderij Golden Raand uit Groningen.

Landelijk dragen ongeveer 1250 boeren zorg voor zo’n 25.000 mensen.