De Hongaarse predikant moest vanwege de lockdown in Roemenië gedwongen thuiszitten. Mensen mogen vanwege de coronacrisis alleen hun huis verlaten om naar de dichtstbijzijnde supermarkt te gaan. Voor predikanten of priesters geldt geen uitzondering, tenzij ze een officiële verklaring voor een noodzakelijk pastoraal bezoek hebben gekregen.

Thuis kreeg dr. Horváth last van grieperigheid en verkoudheid. Dat was voor hem een aanleiding om een opbeurende videoboodschap in te spreken. „Ik was niet zo erg ziek; waarschijnlijk ging het slechts om een lokaal virusje”, zo begint de predikant op licht ironische toon zijn moedgevende toespraak. „Maar ik wil een ieder in deze benarde tijden een hart onder de riem te steken, in het bijzonder degenen die met een verslaving worstelen.”

Dr. Horváth is predikant en directeur van Stichting Bonus Pastor, een instelling voor pastoraat onder verslaafden binnen de Hongaarse Hervormde Kerk van Roemenië. Zijn gemeente bestaat derhalve uit verslaafden, ex-verslaafden, alcoholisten, drugsgebruikers, seks- en gokverslaafden en hun families. Als verslaafdenpastor werkt hij onder de Hongaarssprekende bevolking in heel Transsylvanië, de provincie die tot de Eerste Wereldoorlog bij Hongarije behoorde.

De predikant vertelt via de telefoon hoe Cluj, een universiteitsstad waar normaliter studenten de straten, cafés en terrasjes bevolken, in een lege spookstad is veranderd. Scholen zijn gesloten; alle studenten vertrokken. „Kerkdiensten mogen alleen via internet worden uitgezonden. Het opgelegde isolement is moeilijk voor iedereen, maar in het bijzonder voor hen die worstelen met een verslaving of daarvan genezen zijn.”

De gedwongen opsluiting vormt voor veel ex-verslaafden een grote verleiding om weer naar de fles te grijpen of via internet toe te geven aan de neiging tot gokken. „Daarom leek het me goed een bemoedigende toespraak via internet te verspreiden. Het is ook een mooie gelegenheid om de verbondenheid tussen therapeuten, cliënten en de achterban van Stichting Bonus Pastor te benadrukken.”

Brieven

Tijdens de lockdown las dr. Horváth wat oude correspondentie tussen zijn vader en de bekende predikant Richard Wurmbrand. Dr. Jenő Horváth, hoogleraar theologie in Cluj, had tijdens en na de Tweede Wereldoorlog hulp geboden aan Joden. Het zendingswerk bracht hij onder in de ”Goede Herder Stichting”. Toen dr. Levente Horváth in 1993 aan de wieg stond van de stichting voor verslavingszorg, gaf hij die uit respect voor zijn vader, dezelfde Latijnse naam: ”Bonus Pastor”.

De lutherse predikant Wurmbrand uit Boekarest –Joods geboren en tot bekering gekomen– was vanwege het zendingswerk onder de Joden met dr. Jenő Horváth bevriend geraakt. Als er iemand wist wat eenzame opsluiting betekent, dan was dat Wurmbrand wel. Hij zat jarenlang gevangen vanwege zijn geloof. Dr. Levente Horváth begreep meteen dat hij de briefwisseling in zijn bemoedigingstoespraak kon gebruiken.

In zijn videoboodschap zegt dr. Horváth last te hebben van het opgelegde isolement. Hij is snel geprikkeld als hij merkt dat zijn huisgenoten de coronamaatregelen –zoals voldoende afstand houden of handen wassen– veronachtzamen. „In deze wereldwijde epidemie moeten wij de geestelijke eenheid van Christus zoeken. Geen enkel virus, hoe kwaadaardig ook, blijkt in staat de eenheid onder Gods kinderen, door de Heilige Geest gewerkt, aan te tasten. Laten wij daarom als kring van verslaafden, ex-verslaafden en naasten van verslaafden, als een klein gezin zijn, binnen het grote gezin van Gods kerk.”

Dan houdt dr. Horváth een foto omhoog waarop het jonge echtpaar Richard en Sabina Wurmbrand te zien zijn. Hij vertelt over de opmerkelijke correspondentie tussen zijn vader en Richard Wurmbrand. De foto zat bij een brief die, merkwaardig genoeg, over eenzame opsluiting en besmettelijke ziekten ging.

„De brief komt uit 1946, toen Roemenië een communistische staat was geworden. Richard Wurmbrand schrijft dat een gemeen, agressief griepvirusje hem heeft geïnfecteerd en dat hij daarom niet naar Cluj kan komen.”

Therapiecentrum

Met een tikkeltje humor vertelt dr. Horváth hoe Wurmbrand –die nogal groot van postuur was– het maar moeilijk vond dat hij door „zo’n onooglijk, geniepig virusje aan bed gekluisterd was en niet snel genas, terwijl hij zijn leven in de dienst van de Heere wilde besteden.”

Dr. Horváth citeert dan uit de brief van zijn vader, die Wurmbrand wil bemoedigen. „Wees niet zo ontmoedigd. Ik bid voor je, dat God je de overwinning wil geven. Ik denk dat de Heere bezig is je voor te bereiden op een nog heviger strijd, om je des te sterker te maken voor wat nog komt.”

Dr. Levente Horváth vervolgt: „Dat gebeurde. Wurmbrand herstelde, maar werd binnen anderhalf jaar gearresteerd en in gruwelijke gevangenissen ondergebracht, waar hij vanwege de algehele eenzame opsluiting soms bang werd om krankzinnig te worden. Wurmbrand leefde langer geïsoleerd dan wij, bovendien onder veel slechtere omstandigheden. Wurmbrands getuigenissen van Gods liefde tijdens eenzame opsluiting zijn rijk gezegend.”

Dr. Horváth mag met een speciale verklaring af en toe naar het therapiecentrum van Bonus Pastor in Ozd reizen, een dorpje op zo’n 100 kilometer afstand van Cluj. Door de coronacrisis liep de Bonus Pastor Foundation flink wat inkomsten mis. Enkele therapeuten moesten worden ontslagen. Toch zetten zij hun werk voor de verslaafden voort.