Groen rechts: geen klimaathysterie, wel draagvlak
SGP’ers moeten wel degelijk aan de slag om Bijbels rentmeesterschap te betrachten, maar dan wel vanuit een nuchtere houding.
Enkele vragen en beweringen in het artikel ”SGP: Staatkundig Groen Populistisch?” (RD 29-2) trokken onze aandacht: „Wat de vergroening betreft mag er wel een tandje bij.” „Zorg voor de schepping is op de achtergrond geraakt.” „Streven naar vergroening past bij de SGP.” Maar pas op: ”vergroening” alleen mag nooit het doel worden waar ons handelen op gericht is.
Grote mensenmenigten lopen achter Gretha Thunberg aan. Zij (of beter: haar begeleiders) heeft een ware massahysterie ontketend. Zaal na zaal spreekt zij toe met de boodschap dat het nu hoog tijd is om de aarde te redden. In navolging van de Zweedse tiener vinden op pleinen in Amsterdam, Den Haag en Utrecht tienerprotesten plaats, waarin snel „groen beleid” wordt geëist. Ten koste van alles, want de focus ligt op het hier en nu. We voelen ons prima thuis op de aarde.
Het baart ons dan ook zorgen dat de roep om radicale vergroening van de SGP-koers luider wordt. Zwemmen we daarmee niet in dezelfde hysterische fuik als die waarin de pleinen vol jongeren zwommen? Vergroening op zichzelf moet ons streven niet zijn. Bovendien stemt de haast die gepredikt wordt niet overeen met wezenlijke Bijbelse noties.
Dure plicht
Hebben ze dan geen punt? Zeker! We hebben op rechts de zorg voor de schepping door onze vingers laten glippen, de aarde meer bebouwd dan bewaard. Meer, groter en rijker vormden het credo. Een predikant zei: „Misschien zond de Heere deze mensen wel om ons wakker te schudden, om ons te wijzen op onze plicht om de aarde naast te bebouwen ook te bewaren.” Als SGP’ers moeten we wel degelijk Bijbels rentmeesterschap betrachten, zij het met een nuchtere houding. Het massahysterische klimaatgeloof mag geen vat op ons krijgen. Laten we nuchtere, verstandige stappen zetten in de transitie naar nieuwe en echt schone energiebronnen.
Zondag 10 van de Heidelbergse Catechismus moet daarin ons richtsnoer zijn. God regeert en onderhoudt de schepping. Ook verandering van het klimaat komt niet bij geval, maar van Zijn Vaderlijke hand. Verliezen we dat niet uit het oog? Het is zeker waar dat de aarde door onze eigen schuld niet meer in een heerlijke, paradijselijke staat verkeert. Maar ondanks de gebrokenheid van de schepping is het onze dure plicht om de aarde te bewaren, zoals de opdracht voor de zondeval al luidde.
Totaalplaatje
We mogen als politici daarom niet weglopen voor (ingrijpende) stappen. Richting hernieuwbare energie, als dit minder schadelijk blijkt voor de aarde. Richting gesloten materiaalkringlopen, om roofbouw op de aarde te voorkomen. En richting een natuur met meer biodiversiteit. Juist dit totaalplaatje van zorg voor de aarde en onze medemens in landen waar grondstoffen gedolven worden, raakt totaal zoek door de westerse klimaathysterie. De extreme roofbouw ten behoeve van grondstoffen voor bijvoorbeeld zonnepanelen en accu’s mag nauwelijks belicht worden; voor je het weet ben je klimaatscepticus. Een SGP-motie om de energietransitie circulair te laten plaatsvinden, sneuvelde in de Utrechtse Staten. Liever dus grondstoffenverspilling, om de 2030-doelen te halen, dan doordachte transitie met zorg voor de aarde.
Praktische stappen
De wedstrijd wie de groenste ambities heeft, is aan de SGP dus niet besteed. De wetenschap dat God alles in Zijn hand heeft, biedt juist ruimte om het overzicht over ons handelen te houden. Daardoor hoeft de partij zich niet te overhaasten en kan zij de accenten op kwaliteit leggen. Lokale SGP’ers kunnen praktische stappen initiëren, provinciaal kan de SGP zorgdragen voor een deugdelijke ruimtelijke inpassing van maatregelen en het beschermen van inwoners en landschap.
Landelijk speelde de partij rond klimaatwetgeving al een prima rol, door in de debatten consequent te wijzen op het ondoordachte en onoverzichtelijke handelen van fracties die voorstellen indienden. Europese geluiden tegen de hyperige ‘Timmermanswet’ liggen ook in die lijn. Daarin kunnen we het verschil maken!
Genoemde lijn maakt nuchtere en ondernemende ”groene” politiek mogelijk, maar blijft qua overheidsrol rechts georiënteerd. Groen rechts, zo u wilt. Mét draagvlak en initiatief van inwoners, evenals ruimte voor innovatieve projecten, maar wég van de hysterie en de ontkenners.
Peter de Rooij is wethouder namens de SGP in Rhenen (schrijft op persoonlijke titel), Bertrick van den Dikkenberg is Statenlid van de provincie Utrecht namens de SGP.
