Het is lastig kiezen uit de vegetarische producten in de lokale supermarkt. Burgers van geperste tomatenpuree en pecannoten liggen zij aan zij met vleesloze frikandellen en vale vegaburgers. Met enige huiver bekijk ik het aanbod. Van de spinazie-kaasfilet heb ik bij voorbaat gegeten en gedronken. Wat belandt er vanavond op m’n bord?

Ik ben flexitariër tegen wil en dank. Sinds ik door een tekenbeet allergisch op rundvlees en varkensvlees reageer, zoek ik alternatieven. En dus bereid ik al snel m’n eerste broodje vegetarische hamburger.

Het blijft niet bij die eerste hamburger. Toch moet ik soms een drempel over – vooral als er een ondefinieerbare walm door de keuken trekt. Maar als ik vegetarische rookworst in de schappen zie liggen, krijg ik volop inspiratie. Dus maak ik op een goede avond een broodje ‘rookworst’.

„Het ruikt écht naar rookworst!” roep ik verrast als ik de worst uit de vacuümverpakking haal. Hoe de makers dat voor elkaar hebben gekregen, is me een raadsel, maar op het eerste gezicht moet dit vegetarische model het alleen in omvang afleggen tegen een volbloed runderrookworst.

Als ik even later mijn tanden in de veredelde knakworst zet, weet ik het zeker: dit is een prestatie van formaat. Deze gecertificeerde vegetarische rookworst ruikt niet alleen als een rookworst, maar smaakt ook als een rookworst. Is hij daarmee een rookworst? Nee, want daarvoor ontbreekt een belangrijk ingrediënt: vlees. En laat dat nu juist een onmisbare bijdrage leveren – niet het minst aan de bite, die bij dit vleesloze product nogal sponzig is.

Het kan m’n pret niet drukken. Deze ‘rookworst’ geeft je het idee dat je je tanden in een echte worst zet. Verrukkelijk!

„Word je niet volgestopt met rommel?” vraagt iemand verbouwereerd als ik enthousiast mijn ervaring deel. Dat valt mee. De vleesvervanger bevat veel natuurlijke ingrediënten, doet qua voedingswaarden niet onder voor een echte rookworst en biedt zelfs meer dan dat.

Zo komt ook een flexitariër aan zijn trekken.

Valess, 2x vegetarische rookworst 160 gram (2 stuks) voor € 2,99 bij de lokale supermarkt

Conclusie

• Authentieke rookworstsmaak. Deze vleesvervanger is een échte. Een knappe jongen die het verschil ziet.

+/- Prijzig. Principes mogen wat kosten, maar vegetariërs in spe mogen de kosten wel overwegen. Voor het geld van deze ‘rookworst’ heb je bijna twee Gelderse rookworsten.

+/- Luxeproduct. Vlees een keer overslaan kan geen kwaad. Er zijn immers meer wereldburgers die het zonder vleesvervanger móéten doen, dan die het met kúnnen doen.

Vegetarisch gehakt: geen bal aan

„Het ziet eruit alsof het bedorven is”, zegt de mevrouw naast me in de winkel. En inderdaad, afgaand op de kleur van het vegetarische gehakt waar ze op wijst, kruipen binnenkort maden uit de verpakking. Gelukkig vormen alcoholazijn en knoflookpoeder geen vruchtbare bodem voor ongedierte. Toch stop ik de onappetijtelijk ogende vleesvervanger maar in m’n mandje. Vanavond zullen we dit vegetarische varkentje eens even wassen.

Toch moet ik even slikken als ik thuis de verpakking open. Een weerzinwekkende walm doortrekt de keuken. Behoedzaam rol ik een aantal ‘gehaktballen’. Dat gaat lastig: de substantie is erg kruimelig en plakt veel minder dan echt gehakt. Zo voorzichtig mogelijk laat ik de ballen even later in de pan zakken. Volgens de verpakking blijft het gehakt na bereiding roze. Ook dat nog!

Even later ruikt het in de keuken naar een doorgebrande elektriciteitskabel. Herkomst van de geur: de inhoud van de pan. Gelukkig kleuren de ballen langzaamaan bruin. Ook de binnenkant blijkt minder roze dan gedacht. Een meevaller.

Helaas is het plezier van korte duur. Het gehakt valt door de bolletjesstructuur snel uit elkaar. De smaak is bovendien ondefinieerbaar. Alleen een flinke lading satésaus biedt nog uitkomst.

De bewering dat vegetariërs frisser ruiken, gaat niet op: de muffe lucht blijft nog een dag hangen.

Mogelijk ziet een overtuigde vegetariër been in vegetarisch gehakt. Ik vind er geen bal aan.

Garden Gourmet Incredible Gehakt 200 gram voor € 3,49 bij de lokale supermarkt

Net echt

De aanwezigheid van varkensvlees in frikandellen noodzaakt me om frikandelbroodjes links te laten liggen. Dat is welbeschouwd een luxeprobleem, want veel wereldburgers moeten het überhaupt zonder vlees stellen Toch is m’n interesse gewekt als De Vegetarische Slager een vegetarische variant in zijn assortiment blijkt te hebben. Veelbelovend!

Als ik de broodjes uit de verpakking haal, kijk ik heel even bedenkelijk. Ze zijn plakkerig en flexibel – alsof je siliconen in je hand houdt. Een bereidingstijd van 30 minuten op 200 graden is bovendien niet echt duurzaam.

Ik vergeet mijn bedenkingen als ik na een halfuur mijn tanden erin zet. De smaak is onovertroffen. Wat knap dat je iets kunt maken wat smaakt als een frikandelbroodje, maar het toch niet is. Gelet op de prijs zal het een luxeproduct blijven, maar met dit broodje kun je zelfs de meest verstokte vleeseter overtuigen.

Vegetarische frikandelbroodjes 2 stuks voor € 3,29 >>vegetarischeslager.nl/webshop

Draadjesvleesstructuur

Als liefhebber van kalfsvleeskroketten moet je van goeden huize komen om me te overtuigen van alternatieven. Toch intrigeert de bewering van Mora dat zijn vegetarische kroketten een „echte draadjesvleesstructuur” hebben me.

Dus vis ik op een goede dag een paar vegakroketten uit de airfryer. Aan de buitenkant zijn ze niet van echte vleeskroketten te onderscheiden.

Een kenner proeft het verschil – hoe kan het ook anders. De draadjesvleesstructuur is dan wel niet helemaal vergelijkbaar met die van een echte vleeskroket, maar Mora is er met hulp van De Vegetarische Slager toch in geslaagd om kroketten te maken die ook een verstokte krokettenfan qua bite op het verkeerde been kunnen zetten. De smaak van de kroketten is bovendien goed en vergelijkbaar met die van een gewone kroket. Een kroket die op geen enkele borrel zou misstaan.

Vegetarische draadjesvleesch-kroketten 300 gram (4 stuks) voor € 3,39 in de lokale supermarkt