Op 16 februari 1970, enkele maanden na zijn aanstelling als evangelist, legde J. Kwantes in Alkmaar zijn eerste bezoeken af. En op 18 maart hield hij de eerste samenkomst. „Er waren drie mensen…”, schreef hij.

„Mijn moeder was een van de drie”, zegt Corrie Smit-Hoogendoorn. „De tweede keer, vijf maanden later, gingen wij ook mee.” „Wij”, dat waren de zeven kinderen. „Mijn vader kerkte niet meer sinds hij in de gereformeerde gemeente van De Rijp problemen had gehad. Dat is in 1990 veranderd, toen mijn moeder op haar sterfbed lag. „Het is alsof ik doodsklokken hoor luiden”, zei vader. „Dat kan voor moeder zijn, maar ook voor u”, zei ik. Hij werd zoekende. Er kwam een grote verandering in zijn leven. Hij was toen 61. Later mocht hij aan het avondmaal gaan. We hebben nog een goede tijd gehad.”

Corrie kerkt nu zelf bijna 50 jaar op de post. Toen ze in 1972 verkering kreeg met Gerard Smit, kwam hij mee. „Ik was rooms, maar deed er weinig aan”, zegt hij.

Ook Koos Toornend kwam uit de Rooms-Katholieke Kerk. Hij werd belijdend lid van de Gereformeerde Gemeenten en was dertig jaar koster op de post. Zijn weduwe is nog steeds kosteres, al ruim 45 jaar.

Ab en Suzanna van de Vliert kerken in Alkmaar sinds 1988. „Vanwege mijn werk verhuisden we van Marknesse naar Heerhugowaard”, zegt Ab. „Aan de rechtstreekse manier van communiceren moest ik als verlegen polderjongen wel wennen.” Wat wel vertrouwd was, was de evangelist: L. Versteeg, Kwantes’ opvolger. „Wij komen uit Barneveld. Daar maakten we Versteeg mee als voorzitter van de jeugdvereniging.”

Van oost naar west

De Smits, Van de Vlierts en kosteres Toornend behoren tot de vaste kern op de post. Ze vormen de helft van de tien bezoekers tijdens de leesdiensten op zondagmiddag. Als oud-evangelist G. Baan ’s morgens spreekt, zijn er meer dan twintig.

Er werd gekerkt in een school. Daarna in een verbouwde loods. Vervolgens in een nieuw kerkje in Oudorp, in het oosten van Alkmaar. Dat is in 2013 ingewisseld voor een voormalig buurthuis in de zuidwestelijke wijk Hoefplan. Doordeweeks zijn er tal van activiteiten, onder leiding van veldwerker J. Geerts en medewerkster I. van Dalfsen. „Wij zijn er alle vijf als vrijwilligers actief. Gelukkig komt er weleens iemand via de activiteiten naar de samenkomsten.”

Ruimte is er genoeg: Toornend zet elke week 36 stoelen klaar. Smit is collectant tijdens de diensten, J. de Visser voorlezer. Van de Vliert maakt de roosters voor de ouderlingen en organisten uit de classis die naar Alkmaar komen. Hij verzorgt ook de kopij voor de classicale kerkbode. En de geluidsopnamen. Ouderlingen uit Lisse leggen huisbezoeken af.

Toch geen opheffing

De vaste kern was vroeger groter: „Er waren zo’n 110 belijdende leden en doopleden. We hadden (belijdenis)catechisatie, een vrouwenvereniging, een zondagsschool met 25 kinderen en een kinderclub.” Er zijn echter bezoekers overleden of verhuisd, of ze keerden zich van de kerk af. Er is zelfs sprake van geweest de post op te heffen. „Maar gelukkig wordt hier elke zondag nog Gods Woord gebracht”, zeggen de vijf bezoekers. „Nadat er jarenlang geen kinderen meer op de post waren, telt ons groepje nu twee baby’s. En de activiteiten doordeweeks zijn sterk gegroeid. Daar worden veel mensen met Gods Woord in aanraking gebracht.”

Post met wisselend onderdak

J. Kwantes was evangelist in Alkmaar van 1970 tot zijn overlijden in 1986. H. J. van den Boogaart werkte hier van 1994 tot 1999. De beide andere evangelisten dienden zelfs tweemaal: L. Versteeg in de perioden 1986-1993 en 1999-2002 en G. Baan in de jaren 2004-2011 en 2014-2018. Ze evangeliseerden in de stad en hadden tegelijk de zorg voor de kleine gemeenschap op de post.

Alkmaar werd een afdeling van Gouda (1970), Zoetermeer (1971), Amsterdam-Noord (1980), Enkhuizen (2004) en Lisse (2012). „We zijn al van heel wat gemeenten lid geweest”, concluderen de bezoekers. Op avondmaalszondagen is een deel van de groep in gastgezinnen in Lisse. De zondag ervoor wordt in Alkmaar een voorbereidingspreek gelezen.