Het gaat met name om molshopen, want de kans dat iemand een levende mol spot is niet groot. Ook uitwerpselen en pootafdrukken zijn normaal gesproken niet veel te zien. De landelijke mollentelling wordt voor de tweede keer gehouden. Vorig jaar kwamen er ruim 2500 meldingen binnen.

In deze tijd van het jaar zoeken mollen elkaar op om te paren. Mannetjes gaan op zoek naar de vrouwtjes, en dat levert sporen op. De mol (Talpa europaea) is zowel ’s nachts als overdag actief en leeft vooral onder de grond. Het dier leeft alleen en heeft een eigen gangenstelsel. Tijdens de paartijd verlaten mannetjes hun territorium en graven zogeheten mollenritten totdat ze bij een vrouwtje terechtkomen.

Tellers kunnen een molshoop herkennen aan de omgewoelde grond die omhoog komt. In bosgebieden liggen die hopen vaak verborgen onder bladeren. Uitwerpselen van een mol zijn niet groter dan 2 centimeter en zijn te herkennen aan de donkerbruine tot zwarte restanten. In veel gevallen bevatten deze resten van regenwormen en insectenlarven.

De landelijke mollentelling is een initiatief van de Zoogdiervereniging, Vroege Vogels, Natuurpunt en de Jaarrond Tuintelling.