„Lijden brengt nog niet vanzelfsprekend tot geloof in God”
Het eerste gevolg van menselijk lijden is dat de mens de waaromvraag gaat stellen. „Alleen het lijden zelf brengt de mens nog niet automatisch tot het geloof van Zondag 9 en 10 van de Heidelberger Catechismus.”
Ds. A. Schreuder, predikant van de gereformeerde gemeente van Rijssen-Zuid, hield zaterdagavond in Amersfoort een lezing over het thema ”God en het lijden”. Hij deed dit tijdens een bijeenkomst belegd door de Stichting Reformatorische Bezinningsavonden (SRB). „Het grootste is als men iemand in zijn worsteling mag meenemen aan de hand van Gods Woord en kan laten zien hoe de Heere omgaat met bekommernis en lijden.”
We zijn niet altijd direct klaar met de antwoorden die we in Zondag 9 en 10 vinden, aldus ds. Schreuder. „Er is ook nogal wat weerstand tegen deze zondagen. De diepste oorzaak hiervan is dat de mens God wil doorgronden en narekenen. Maar waar geloofd wordt dat God zorgt, daar wordt de mens niet zorgeloos, maar wel zonder zorg. En zo bewaart dit vertrouwen ook voor onvrede en opstand. Dit vertrouwen op God zet ook alle kwaad dat mij treft in een ander licht.”
Ds. Schreuder ging onder andere in op de vraag hoe Gods almacht te rijmen is met het kwaad. „Als God volkomen wijs is, kan het kwaad ook niet per ongeluk zijn ontstaan. Doorgeredeneerd betekent dit dat, als er een almachtige God is, er ook geen kwaad kan zijn in deze wereld. En toch bestaat het kwaad. Hoe is dat mogelijk, als er een God is?”
Een eenvoudige oplossing is om de wereld te zien als het schouwtoneel van goed en kwaad, van licht en duister, aldus ds. Schreuder. „Dit lijkt op het eerste oog een aantrekkelijke opvatting te zijn, want het reserveert het goede voor God en het kwade voor de duivel. Toch moet deze opvatting radicaal worden afgewezen omdat ze God berooft van Zijn almacht en de duivel te veel eer en macht geeft. Als men namelijk stelt dat de Heere niets met het kwaad te maken heeft, dan is er in deze wereld een terrein waarop Hij níét almachtig is. Dan is God begrensd. Zo krijgen we wel een troostende God Die nabij is, maar ook een God Die onmachtig is.
Als de Almachtige, de Schepper, heeft Hij de zonde toegelaten en de satan veel macht toegestaan, maar Hij blijft de Almachtige. Met het toelaten van de zonde is de Heere echter geen auteur van de zonde geworden. En omdat Hij blijft regeren en alles bestuurt, daarom is er in, uit en boven het lijden nog een uitweg tot en bij Hem.”
Blijven er dan geen vragen onbeantwoord? Op veel vragen die wij de Heere stellen, is geen direct antwoord voorhanden, aldus de spreker. „De weg van het verstand is wel de weg waarin velen antwoorden zoeken, maar daar lopen ze uiteindelijk in vast. De weg van het geloof doet echter de vragen verbleken, of doet zulke vragen niet meer stellen, omdat er vertrouwen op God en rust in God is gevonden.”