Britse verkiezingen waren een geslaagde gok
Premier Johnson nam een bewust risico om verkiezingen te houden. Maar het moet gezegd: het is een geslaagde gok geworden. Het is de grootste overwinning sinds de overwinning van Margaret Thatcher in 1987.
Deze monsterzege bewijst dat er in het land grote steun bestaat voor de brexitkoers van Boris Johnson. Veel districten die al tientallen jaren een vertegenwoordiger van Labour naar Westminster stuurden, kozen donderdag een Conservatief. De Labourpartij van Jeremy Corbyn heeft nooit een duidelijk standpunt over het vertrek uit de Europese Unie ingenomen. Veel kiezers uit de arbeidersklasse zijn ervan overtuigd dat hun belangen beter zijn gegarandeerd buiten de EU.
De Labourpartij pleitte in haar verkiezingsprogramma ook voor het volledig vrijgeven van abortus, net als de Liberaal-Democraten. Het is goed nieuws dat deze voorstellen nu van tafel zijn.
Voor de Europese Unie is deze uitslag goed nieuws, want eindelijk is er helderheid geschapen. Een Brits vertrek uit de EU op 31 januari is nu waarschijnlijk geworden.
Al vanaf de Britse EU-toetreding in 1972 ging dit lidmaatschap nooit helemaal van harte. Dit werd alleen maar erger na het Verdrag van Maastricht van 1992. Toen werd Europa een giftig woord binnen de Conservatieve Partij, maar ook binnen de Labourpartij. Anders dan Nederland is het Verenigd Koninkrijk groot genoeg om te proberen economisch zich buiten de EU te bewijzen.
Uiteindelijk leidde dit tot een kleine meerderheid die in 2016 stemde voor vertrek uit de EU. Het is geen schande als een regering daar gevolg aan wil geven. Het is ook een onrealistische droom om te denken dat dit valt terug te draaien. Ook al zou brexit nu van tafel worden geveegd, dan zou dit onderwerp de agenda altijd op een negatieve manier blijven beheersen.
De grootste zorg is nu dat premier Johnson zijn machtspositie op een wijze manier gebruikt. Het afgelopen jaar heeft het Lagerhuis veel schade berokkend aan de goede naam van de democratie. Het parlement was wel bijzonder luidruchtig, maar tegelijk zo verdeeld dat het niet in staat was een besluit te nemen.
De Britse politiek krijgt nu een herkansing. Premier Johnson wil nog voor Kerst de belangrijkste brexitwetten door het parlement loodsen. De uitdaging van de nieuwe Conservatieve fractie is om niet te worden misbruikt als stemmachine.
Vrijdagmorgen presenteerde Johnson zich op een podium met de slagzin ”The people’s government” (de regering van het volk). Dat klinkt creatief, als knipoog naar Diana als ”The people’s princess”. In de politiek betekent zo’n verwijzing naar het volk echter maar al te vaak dat parlementsleden geen eigen mening meer mogen hebben, omdat ze daarmee het volk verraden. Het is te hopen dat de verse parlementsleden ruggengraat laten zien, tegenover een dominante premier.