Zijn huis telt diverse christelijke symbolen. Opvallend is het kruis in de hal met daarop de tekst: ”Herr, segne dieses Haus”, dat hij na een vakantie in Zwitserland of Oostenrijk meegebracht heeft. Ds. Van Pelt hecht eraan zichtbaar te zijn als christen. „Wij moeten onze godsdienst in woord en daad aan de volgende generaties doorgeven.”

Hij heeft goede herinneringen aan zijn opa en oma, die hij dagelijks bezig zag met dat doorgeven. „Hun boerderij is drie keer afgebrand. Ze waren niet verzekerd, maar vertrouwden op God en Hij heeft in alles voorzien. Dat merkte de omgeving. Als mijn opa melk ventte, praatte hij met zijn klanten over de preek van de zondag ervoor. Mijn oma was een geestelijke vraagbaak. Velen kwamen naar haar huis in Sprang-Capelle om over het geestelijk leven te praten. Zelfs Corrie ten Boom kwam er op bezoek. Ik heb nog bij haar op schoot gezeten. Mijn oma was het niet in alles met haar eens, maar dat deed geen afbreuk aan de hartelijke verstandhouding.”

Ds. Van Pelt noemt zijn oma een moeder in Israël. „De mensen die bij haar op bezoek kwamen, lieten bij de voordeur hun kerkelijke verdeeldheid achter. Het gesprek kreeg direct een geestelijke dimensie door de vragen die oma stelde. Ze heeft grote invloed gehad op mijn roeping tot het predikantschap. Eens zei ze: „Het betekent iets dat je zoveel gaven ontvangen hebt van de Heere.”

Pastoraat

Ds. W. H. Velema kwam graag bij zijn oma op bezoek, toen hij in Eindhoven stond. De band met de predikant die Johannes van Pelt doopte, bleef tijdens de studie in Apeldoorn, waar ds. Velema hoogleraar werd. Ds. Van Pelt promoveerde bij hem. „Ik ondervond veel hartelijkheid van hem. Hij kon mensen enthousiasmeren op het gebied van vroomheid en wetenschap. Hij vond het fijn dat ik wilde promoveren op een praktisch onderwerp.”

Zijn promotieonderzoek ging over het pastoraat. „Het ging mij erom het hart van de gereformeerde theologie voluit tot zijn recht te laten komen in het pastoraat. In de jaren negentig leunde men voor de theorie van het pastoraat steeds sterker op de humane wetenschappen. Pastoraat werd meer en meer gezien als een vorm van hulpverlening, waarbij psychologie onmisbaar was. Natuurlijk is psychologie belangrijk, maar het is te mager als er alleen aandacht is voor de mens. Het gaat tijdens de bezoeken in de eerste plaats om de verhouding tot God. Alle aspecten van het geloof moeten aan de orde komen, zowel het dagelijks als het geestelijk leven.”

Praktische vorming

Toen dr. Van Pelt later docent werd aan de Theologische Universiteit Apeldoorn (TUA) gaf hij les in een aantal praktische vakken: catechetiek, diaconaat en pastoraat. „Zelf had ik tijdens mijn opleiding heel weinig praktische vorming gehad. In die tijd was de opleiding nog grotendeels gericht op kennis en inzicht. Tegenwoordig komen ook praktische vaardigheden aan bod. In het samenspel van theorie en praktijk heb ik iets mogen betekenen.”

Hij is er voorstander van dat theologiestudenten tijdens de opleiding catechisatie geven en pastorale bezoeken afleggen. „Van beginnende predikanten hoorde ik later dat ze blij waren met deze praktische insteek. Ik hoop dat ik hun geleerd heb om hun eigen werk, eventueel samen met anderen, kritisch te evalueren.”

Ds. Van Pelt ging om gezondheidsredenen op 1 oktober met emeritaat. Bij zijn afscheid van Oud-Beijerland preekte hij over de boodschap die Jezus had voor Johannes de Doper (Lukas 7:22). „Er is een bekend middeleeuws schilderij van Matthias Grünewald, het Isenheimer altaar, waarop Johannes staat afgebeeld, wijzend naar Christus Die aan het kruis hangt. Dat is het belangrijkste. De prediker moet wijzen op Christus, brengen bij Christus en aandringen op blijven in Christus.”

Ds. Van Pelt vindt het van onschatbare waarde dat christenen hun geloof doorgeven aan de volgende generaties, net zoals zijn oma en opa dat deden. „Het gaat om het hart van de jongere generatie. Ouders en grootouders moeten met hun kinderen en kleinkinderen praten over de waarde van het christelijk geloof, juist als die jong zijn.”

Levensloop ds. J. W. van Pelt

Johannes Wijnand van Pelt werd op 3 maart 1960 in Sprang-Capelle geboren. Hij studeerde in Apeldoorn aan de Theologische Hogeschool en werd in 1987 predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Putten. Daarna volgden Almelo (1993), Zwijndrecht (1998) en Oud-Beijerland (2004). Op 1 oktober ging hij om gezondheidsredenen met emeritaat.

Ds. Van Pelt promoveerde op ”Pastoraat in trinitarisch perspectief”. Tot eind dit jaar doceert hij in Apeldoorn catechetiek, diaconaat en pastoraat.

Het echtpaar Van Pelt heeft vier kinderen en vier kleinkinderen.