Dat zei ds. Ron van der Spoel zaterdag tijdens de jaarlijkse Open Doorsdag. Het thema was ”Hoop doet leven”. Verschillende sprekers uit Irak, Iran en Syrië spraken over vervolging, maar ook over hun hoop voor de toekomst.

De Jaarbeurshal in Utrecht, die deze dag plaats bood aan meer dan 8000 mensen, stroomde in een mum van tijd vol. Voor Maarten Dees, directeur van Open Doors, was de grote opkomst „al een bemoediging op zich.”

Beslissend

De eerste spreker van de dag was pastor Daniël. Hij vluchtte als tiener weg uit Bagdad voor al-Qaida. „Mijn familie kreeg op een dag een doodsbedreiging. Een papier in een kogel en in bloed gedoopt. Op het briefje stond: „Maak dat je wegkomt, anders word je gedood.”” Later studeert hij medicijnen in Oekraïne, maar na drie jaar studie wil hij een „geestelijke dokter” worden.

Daniël werd pastor in Erbil en maakte van zijn kerk een veilige haven voor meer dan 1600 mensen die moesten vluchten voor terreurgroep IS. Honderden kinderen ontvingen traumahulp. „In het begin zag ik dat de kinderen heel agressief waren. Ze zaten vol met haat en wraak.” Na zes maanden hulp waren ze een ander mens, aldus Daniël. „Ze willen nu onderwijzers, dokters, technici en rechters worden.”

Volgend jaar zal beslissend zijn voor het christelijk geloof in Irak, aldus pastor Daniël. „Stel je voor, Irak zonder christenen. Irak zonder christenen is een land zonder licht. Irak zal dan in het duister wonen.”

Drugsdealer

De Iraanse Mojtaba Hosseini zat meer dan drie jaar in een cel vanwege het leiden van een huiskerk. In de gevangenis kreeg hij via een vriendelijke imam een Bijbel in zijn bezit en verkondigt hij het Evangelie onder de gevangenen. Een daarvan was een ter dood veroordeelde drugsdealer met wie hij vijf maanden optrekt. „In die tijd leerde hij Jezus kennen”, vertelt Hosseini. „Daarna werden we weer van elkaar gescheiden. Later hoorde ik dat hij geëxecuteerd was. Ik voelde dat God mij vertelde: alles wat je hebt meegemaakt, alle moeite in de gevangenis, is het waard.”

Tussen de bedrijven door wisselden psalmen en liederen elkaar zaterdag af. Carla Chamoun, een Libanese zangeres, bracht enkele liederen in het Arabisch ten gehoor. Ze groeide op als kind van Irakese vader en Syrische moeder. „God heeft mij deze gave gegeven en dan wil ik die gebruiken tot eer van God.”

Bombardementen

’s Middags vertelde zuster Annie uit Aleppo hoe ”centers of hope” toekomst geven aan het verscheurde Syrië. Ze kreeg de mogelijkheid om het oorlogsgeweld te ontvluchten, maar bleef. „In heel Aleppo lijdt de kerk, maar het is ook een sterke kerk. En dat kan ik ook zeggen voor andere kerken in Syrië. Tijdens het geweld stopten de activiteiten, maar als de bombardementen ophielden, gingen de activiteiten weer door. Dat laat zien dat het leven sterker is dan alle geweld.”

Annie leidt in Aleppo een center of hope. „Het is makkelijk om huizen weer op te bouwen, maar het is heel moeilijk om gebroken harten weer te helen. Alleen God en tijd kunnen die wonden helen.”

Spreker Sabita vertelde over de realiteit van vervolging in India. „Maar we moeten daar niet blijven hangen. We moeten een laag dieper. Dan zie je dat de kerk groeit in deze vervolging.”

Aan het einde van de dag zong het publiek in diverse talen, waaronder in het Arabisch en het Hindi, het lied ”Ja, God is goed”.