Tuinstra, van huis uit technisch natuurkundige, constateert dat theïstisch evolutionisten proberen twee totaal verschillende wereldbeelden tot één te maken: het Bijbelse en het atheïstische. Het kan niet anders of dat moet problemen opleveren.

„De evolutieleer is gebaseerd op het geloof dat materie alles is wat er is. Het bovennatuurlijke bestaat niet, er is geen leven na de dood, er is geen doel en goedheid kan bestaan zonder God.” In het evolutionistische, materialistische wereldbeeld is een mens ongeveer drie dollar waard aan chemicaliën, stelde de Amerikaanse kosmoloog Carl Sagan ooit. Dat materialisme moet absoluut zijn; een goddelijke voet tussen de deur moet worden uitgesloten. Tuinstra: „Dat is geen conclusie, maar een uitgangspunt.”

Het debat over schepping en evolutie heeft daardoor weinig met wetenschap te maken, maar meer met wereldbeeld, ideologie en filosofie. „Iedereen heeft immers de beschikking over dezelfde dinosaurusbotten, dezelfde feiten; we leven immers op dezelfde planeet”, vervolgt de inleider.

„Het gaat om het verhaal dat we bij deze feiten vertellen, onze interpretatie. Vertel je het verhaal vanuit het evolutionistische wereldbeeld of met de Bijbel in de hand? Het opmeten van een dinosauriërbot levert in elk wereldbeeld hetzelfde resultaat op. Maar het wereldbeeld is wel bepalend om aan te geven hoe het bot in het verleden tot stand is gekomen.”

Een evolutie-aanhanger zal bij voorbaat aannemen dat alles uit niets is geëvolueerd. „Het toverstokje is tijd. Zonder God is binnen miljoenen jaren blijkbaar van alles mogelijk. Maar uit niets komt niets voort”, zegt de medewerker van CMI. „De Bijbel leert daarentegen dat alles in zes dagen is geschapen door het goddelijk spreken van de Schepper.”

Schaar

Hoewel evolutie het tegenovergestelde van de Bijbel beweert, willen theïstisch evolutionisten beide tegenpolen verzoenen. „Ze willen de Bijbel en het evolutieboek in één boek samenvoegen. Daarvoor moet Genesis worden aangepast aan evolutie. Ik verwacht niet dat ze écht een schaar pakken en in de Bijbel gaan knippen. Maar dat gebeurt wel in de hoofden van mensen”, stelt Tuinstra.

„Het evolutieverhaal is een geschiedenis van lijden en dood; dat is wat er is en altijd zijn zal, al 3,8 miljard jaar lang. Volgens Charles Darwin zijn de hogere dieren tot stand gekomen in een proces van lijden, dood en uitsterven. Evolutie is de religie van de dood: 99 procent van alle leven is gestorven om de mens te laten verschijnen. Dat spoort niet met de Bijbel, die duidelijk leert dat de mens op de zesde dag is geschapen, ongeveer 6000 jaar geleden; de dood komt pas in de wereld door Adams zonde.”

Bril

Theïstisch evolutionisten lezen de Bijbel door de bril van de evolutieleer, vervolgt Tuinstra. „En die theorie is in de kern een atheïstisch geloof: er is geen God, toeval maakte alles. Als we dan vragen: wie is Adam dan? De zoon van een soort aap die een goddelijke geest kreeg ingeblazen, of de zoon van God zoals in Lukas 3 staat? Waar kies je dan voor?”

Tegenstrijdigheden

Het combineren van beide wereldbeelden levert problemen op, weet de CMI-medewerker. „Als dood en lijden al miljarden jaren aan de basis staan van al het leven, moet God dat zo hebben gemaakt: is de dood dan ”zeer goed”? Zo zijn er tal van tegenstrijdigheden tussen Genesis en evolutie waarvoor je een oplossing moet zoeken. Dat kan niet anders dan een krakkemikkige combinatie opleveren van Genesis en evolutie.”

Sterker, het geloof in evolutie ondermijnt de basis van het geloof in Gods Woord, betoogt de inleider. „Ten diepste gaat het erom of we de aardse dingen geloven die God heeft geopenbaard. Als je die al niet gelooft, hoe zul je dan de hemelse geloven, vroeg de Heere Jezus Zijn hoorders af in Johannes 3:12.”

De Amerikaanse wetenschapshistoricus William Provine stelde vanuit een ander gezichtspunt eigenlijk precies hetzelfde, weet Tuinstra. „Geloof in de moderne evolutieleer maakt atheïsten van mensen. Een religie is alleen verenigbaar met evolutie als die niet kan worden onderscheiden van atheïsme.”