De deurkruk van het toilet thuis heeft al niet zo’n goede reputatie, maar zeker in openbare gebouwen kan hij een broeinest van bacteriën en virussen zijn. Al sinds 2015 werken de Chinese studenten Sun Ming Wong en Kin Pong Li aan een oplossing.

De twee studenten van de Chinese Universiteit van Hongkong geven er blijk van tijdens de scheikundelessen goed op te letten én de opgedane kennis in de praktijk te kunnen toepassen.

Bacteriedodend

Titaniumdioxide is de stof waar het allemaal om draait. Dat goedje is van zichzelf al virus- en bacteriedodend, en in aanwezigheid van ultraviolet licht wordt dat effect nog versterkt. Het ongevaarlijke witte poeder wordt ook toegepast in verf, zonnebrandcrème en zelfs in tandpasta.

Het deel van de deurkruk dat in contact komt met de hand is van glas. Dat is nodig omdat de deur op het moment van handcontact uv-licht produceert. Dit licht laat een dun laagje titaniumdioxide op het handvat zijn steriliserend werk doen. Uv-licht treedt daarbij op als katalysator, een effect dat ook wel bekendstaat als fotokatalyse.

Veel uv-licht is er niet nodig om titaniumdioxide te activeren. Een straaltje zonlicht is al voldoende, maar omdat de deurkruk vooral binnen zal worden toegepast en ook ’s nachts moet werken, is een extra lichtbron nodig. Het ledlampje dat uv-licht produceert heeft geen externe energiebron nodig. De beweging van de deur tijdens openen en sluiten drijft via een tandwiel een dynamo aan die voldoende stroom levert om het energiezuinige lampje te laten branden.

Bekroond

Inmiddels is het concept verder uitgewerkt en enkele malen bekroond. Dit najaar wist het Chinese duo een James Dyson Award in de wacht te slepen, een prijs die persoonlijk wordt toegekend door de succesvolle Britse uitvinder en multimiljonair James Dyson. Hij staat aan de wieg van de gelijknamige stofzuiger zonder zak en heeft inmiddels ook een hele rits andere uitvindingen op zijn naam.

Veel hoeft hun vinding niet te kosten, verwachten de twee Chinezen. Een volledige deurkruk, die bestaat uit twee handvatten en een generator, komt wat grondstoffen betreft uit op ongeveer 13 dollar. In eerste instantie maakten de twee studenten hun deurkruk van staal, maar dat werd zeker in combinatie met de dynamo te zwaar. De nieuwste versie is van aluminium.

De Self-Sanitizing Door Handle is nog niet op de markt. De bedenkers willen zich vooral richten op openbare gebouwen en denken dan in de eerste plaats aan ziekenhuizen. Juist daar komen ziekteverwekkers en mensen met een verlaagde weerstand immers samen.