Joëtta Berens (26):

„Genoeg mensen zullen denken: Drie maanden geen kleding kopen? Dat stelt niets voor. Maar voor mij was het heel lastig. Ik koop bijna elke week wel iets. Een blouse, of een jurkje.

Ik heb meegedaan aan het kledingdieet om mijn koopgedrag aan te pakken. Mijn kast hangt vol, en toch blijf ik maar nieuwe dingen aanschaffen. Onzin, natuurlijk.

De eerste ochtend van de uitdaging was ik bijna gedachteloos in de app van de Bijenkorf mijn winkelmandje aan het vullen. Tot ik dacht: Oeps, ik mag niks kopen. Ook de rest van de week kostte het me moeite om niet eindeloos op webshops te kijken.

Dat was best confronterend. Raar dat ik blijkbaar zo’n behoefte heb aan nieuwe dingen kopen.

Gelukkig ging het steeds beter. Al begon ik de sfeer rondom het winkelen te missen. Ik vind het gewoon gezellig om even de stad in te gaan en rond te kijken. Daarom ben ik een paar keer een winkel in gelopen. Alleen om te passen. Ik heb niets gekocht.

De drie maanden zijn bijna voorbij. In mijn omgeving hoorde ik veel kritische geluiden op dit initiatief. Wat maakt het nu uit, dat je dit doet? Het is toch een druppel op een gloeiende schaal? Dat soort reacties. Lekker makkelijk praten. Je moet toch ergens beginnen?

Ik ben blij dat ik heb meegedaan. De afgelopen maanden ben ik me een stuk bewuster geworden van mijn koopgedrag. Al moet ik bekennen dat de verleiding groot is om het succes te vieren met een nieuwe aankoop. Maar dat ga ik niet doen. Denk ik.”

Hermien Buis (28):

„De corduroy blouse die ik op de foto draag, heb ik tweedehands gekocht. Ik probeer al bijna vier jaar alleen maar eerlijke of tweedehands kleding aan te schaffen. Het was best lastig om die overstap te maken. In het begin dacht ik: Waar moet ik nu leuke kleding vinden? Toen ben ik de website KouweKleren begonnen, om mezelf te dwingen onderzoek te doen naar tweedehandswinkels en andere alternatieven. Handige vondsten deel ik met andere mensen, zodat zij er hun voordeel mee kunnen doen.

Zo’n kledingdieet is voor mij een leuke manier om met anderen in contact te komen die ook wat meer willen nadenken over hun koopgedrag. Ik moet bekennen dat ik tijdens de afgelopen drie maanden wel iets heb gekocht. Ik had nieuw ondergoed nodig. Maar verder heb ik me goed aan de uitdaging gehouden.

Je ziet dat het initiatief aanstekelijk werkt; vorig jaar waren er zo’n 3000 deelnemers, nu zijn het er bijna 15.000. Het werkt als een olievlek. Er is meer aandacht voor bewuster kopen omdat meer mensen erover praten. Hopelijk doen er volgend jaar nog meer mensen mee. De kledingindustrie is zo verspillend en slecht voor het milieu. En door te letten op wat je koopt, kun je verschil maken. Al is het nog zo klein, alle beetjes helpen. Er zijn genoeg duurzame alternatieven. Neem bijvoorbeeld eens een kijkje in een tweedehands winkel. Of ruil kleding met vriendinnen. Dat is nog gezellig ook.”