In het rooms-katholieke Portugal biedt de wet slechts beperkt ruimte voor abortusingrepen. Daartegen wil men protesteren. Op het schip kan men in ieder geval zogenaamde overtijdbehandelingen aanbieden. Die vallen immers buiten de Wet afbreking zwangerschap.

Het idee voor een abortusboot is eind jaren negentig ontstaan. Op die manier wilde men vrouwen helpen in landen waar het recht op vrije abortus nog niet is erkend. Want zo bekijkt men deze zaken. Abortus geldt voor hen als een mensenrecht. Helaas zijn er nog tal van landen waar de reproductieve rechten van vrouwen geschonden worden. Dat is volstrekt onaanvaardbaar en daar moet zo gauw mogelijk wat aan gedaan worden. Alleen al door de publiciteit die zij oproept, kan zo’n abortusboot grensverleggend bezig zijn.

Zo’n manier van redeneren is in West-Europa gangbaar. Anders dan in de VS, is de vrije abortus hier welhaast onomstreden. Slechts kleine groepen in de politiek en de maatschappij verzetten zich daar nog tegen.

Recente ontdekkingen over het gedrag van foetussen veranderen daar helaas weinig aan. Daarvoor staat er te veel op het spel. Het recht op abortus is onderdeel van een vrije seksuele moraal. Daar wil men niet aan tornen. Die geldt als een wezenlijk kenmerk van het moderne leefpatroon.

Niettemin is er door het wegvallen van de paarse coalitie in de politiek wel iets veranderd. Twee jaar geleden had de abortusboot de morele steun van D66-minister Borst. Zij vond dat het recht van de vrouw op abortus overal ter wereld moest worden erkend. Het was immers heel erg wanneer meisjes en vrouwen het slachtoffer werden van knoeiende aborteurs.

Thans geldt CDA-staatssecretaris Ross-van Dorp duidelijk als tegenstander van de abortusboot. Met haar eis dat de boot zich niet verder dan 25 kilometer mag bevinden van het Amsterdamse Slotervaartziekenhuis, waarmee men een behandelovereenkomst heeft, heeft zij elke mogelijkheid afgesloten om buiten de territoriale wateren te aborteren. De zee is weliswaar vrij, maar schepen moeten zich wel houden aan de wetten van het land waarvan zij de vlag voeren.

Hopelijk houdt die 25-kilometereis ook stand in de bodemprocedure die over deze zaak nog moet worden uitgevochten. Het is al erg genoeg dat abortus in Nederland een legale ingreep is. Die droevige verworvenheid hoeven we niet in andere Europese landen te gaan uitdragen. Niet voor niets werd hier de term cultureel imperialisme gebruikt.

Kort en krachtig geformuleerd geldt nog steeds dat abortus moord is. God is de Schepper van het leven. Een mens mag daar zomaar niet over beschikken. Dat geldt ook voor het ongeboren leven. Ook de aanstaande moeder heeft dat recht niet ten aanzien van haar eigen kind. Gelukkig zijn er nog landen waar dat meer beseft wordt dan in Nederland.