Lees ook

Column: #ikvaccineer

Eigenlijk vielen de reacties per email wel mee. J. gaf aan dat zijn zoon ernstige koortsstuipen kreeg kort na de DTP-vaccinatie en vroeg of ik me kon voorstellen dat hij niet klakkeloos vaccineert. Zeker, koorts is soms een ernstige bijwerking.

In Nederland worden ieder jaar ongeveer twee miljoen vaccinaties gegeven. In 2017 werden er bij Bijwerkingencentrum Lareb 1383 meldingen gedaan van een vermoede bijwerking. Dat zijn zeven op de 10.000 vaccinaties. Van deze 1383 werden er 92 (6,7 procent) aangeduid als ernstig (vijf als levensbedreigend). Dat zijn kille cijfers en kleine percentages, maar als het je zoon betreft, wordt het een heel ander verhaal.

Toch vind ik het lastig op basis daarvan de DTP-vaccinatie af te wijzen. De mogelijke gevolgen (difterie, tetanus en polio) zijn immers nog veel ernstiger. Bij sommige ziekten vooral als je ze op latere leeftijd krijgt. Bescherming van een grote groep leidt soms tot leed voor een individu. Denk aan de autogordel. Bewezen effectief, maar een drama als je in het water belandt en je gordel niet loskrijgt.

W. stuurde me een interessant artikel uit 1968, waarin wordt betoogd dat het proces van het doormaken van mazelen voor een immuniteit zorgt die met een vaccin nooit bereikt kan worden. Ik haast me te zeggen dat ik geen expert op dit terrein ben, maar wel weet dat er ook na 1968 nog een aantal bronnen verschenen zijn.

Met H. werd het nog wat spannender. In zijn email, getiteld ”ghostwriters”, vroeg hij of ik een „betaald mooi-schrijver van de farma ben.” Met een suggestie voor een aantal boeken waarin onder andere wordt „bewezen dat het aidsvirus in 1970 is ontwikkeld als een biologisch wapen om het immuunsysteem te vernietigen.”

Ik stelde in mijn reactie expliciet dat ik vanuit persoonlijke interesses (en ervaring) schrijf, zonder enige relatie met extern financieel gewin.

Ook uit de (173) reacties op de RD-Facebookpagina bleek dat hierover bij lezers vragen bestaan. Een van hen betichtte het RD zelfs van het aannemen van geld van de farmaceutische industrie.

Actie en reactie buitelen op een boeiende manier over elkaar heen. De papieren krant en de mailberichten enerzijds en de onlinereacties anderzijds lijken wel twee verschillende werelden, die zich net als de voor- en tegenstanders van vaccinatie in verschillende zonnestelsels bevinden.

I: „Dan heb je de site van het RIVM niet gelezen, waarom zouden vaccins schadelijk zijn?”

J: „Als je alles wat in de vaccinaties zitten op zou moeten drinken, zou je jezelf dit dan nog steeds afvragen?”

„Het is waar want het staat op Facebook”, zegt iemand. „We verwijzen naar bronnen en hebben 30.000 volgers”, zegt een ander, waarbij het niet uit lijkt te maken welke bronnen dat zijn en het feit dat je een groep volgers hebt geen wetenschappelijk bewijs is.

Kortom, de huidige tijd vraagt om (hernieuwde) doordenking. Het gaat immers om het christelijke leven en de toekomst van onze kinderen. Maar ik ben slechts columnist, geen expert. De NPV geeft op haar website afgewogen informatie. De brochure ”Vaccinatie: voorzienigheid, vertrouwen en verantwoordelijkheid”, die is opgesteld met dr. Helma Ruis, trekt duidelijke lijnen en bevat boeiende interviews met dr. R. van Kooten („principiële bezwaren berusten op een misverstand”), ds. B. Labee („middelmatige zaak”) en ds. J. A. Weststrate („ongeoorloofd middel”).

Elise van Hoek-Burgerhart van de NPV verwoordde haar zorgen over de dalende vaccinatiegraad onlangs op Radio 5. Ze gaf aan dat er op het moment dat er te weinig kinderen gevaccineerd zijn risico ontstaat voor de hele groep, omdat de „kudde-immuniteit” dan vervalt. Maar ze zei ook dat het gesprek meestal stokt als er medische argumenten worden gegeven. Het geloofsgesprek is veel belangrijker. Dus twee columns over dit thema zijn meer dan genoeg.

De auteur is als stafdirecteur zorg en welzijn werkzaam bij een zorgorganisatie.