Tijdens het interview bij Geurtsen thuis gaat zijn mobiele telefoon. Schoonzoon Hendrik belt hem voor een ritje. Er moeten onderdelen gehaald worden in Barneveld. Heel veel haast is er niet bij, maar toch zit Geurtsen niet meer zo rustig dan voor die tijd. „Ik ga wel eens wandelen, bijvoorbeeld bij kasteel Renswoude, maar ik zorg altijd dat ik binnen het half uur weer op de zaak kan zijn.”

De zaak waar schoonzoon Hendrik de scepter zwaait, heet Vlastuin Truck- & Trailerservice en is gevestigd op bedrijventerrein De Hooge Hoek in Renswoude, slechts enkele minuten fietsen bij Geurtsens woonadres vandaan. Het bedrijf is gespecialiseerd in truckopbouw, vooral van het merk Scania.

Geurtsen geeft een voorbeeld: „Scania bouwt sinds 2006 geen vrachtwagens meer met een neus. Vlastuin heeft daarom zelf een neus ontworpen en zet die op een normale vrachtwagen. Vooral voor de show.”

Op de achterkant van zijn Mercedes Sprinterbus is een afbeelding van zo’n Scania met neus gespoten. Mede daardoor is de bus en zijn bestuurder inmiddels vrij bekend, zeker in de omgeving van Renswoude. „Regelmatig zwaaien of toeteren ze naar me.”

Koffie

Geurtsen werkdag begint vaak met een ritje naar de Scania dealer in Barneveld, op industrieterrein De Harselaar. Daarna, om een uur of half tien, doet Geurtsen thuis een bakje koffie. Vervolgens volgt er vaak nog een tocht naar andere delen van het land. „Gisteren ging ik bijvoorbeeld eerst naar Lopik, daarna naar Hedel, toen naar Veldhoven en tenslotte naar Ede. Toch een mooi rondje.”

Bij verre ritten neemt de Renswoudenaar wel eens iemand mee. Zijn vrouw bijvoorbeeld. „Huib vindt het niet fijn om heel lang alleen in de auto te zitten”, vertelt ze. „Pas moest hij naar België. Dan vind ik het leuk om mee te gaan. Zie ik ook nog eens wat.”

Soms gaan er ook familieleden mee. Het paar heeft 6 kinderen, 33 kleinkinderen en het tiende achterkleinkind is op komst. „Ik nam eens in de zomer een kleinzoon van een jaar of zes mee naar Friesland. Hij vroeg aan zijn moeder om een warme jas want hij dacht dat hij naar Vriesland ging.”

Niet erg zwaar

Erg zwaar is het werk niet. „Ik breng wel eens een chauffeur die een vrachtwagen gebracht heeft naar het station zodat hij met het openbaar vervoer weer thuis kan komen. Of ik vervoer bumpers. Die zijn niet zo zwaar om te tillen.” Als er toch iets van gewicht moet worden vervoerd, zoals de schotel van een vrachtwagen (waar de trailer op vastklikt), is er altijd wel een heftruck in de buurt om het in of uit de bus te tillen.

Zwaar werk heeft Geurtsen wel altijd gedaan als metselaar in de bouw. „Ik ben op mijn veertiende begonnen met werken bij bouwbedrijf Van Driesten in Harskamp. We woonden toen in Lunteren en ik ging er op de fiets naar toe. Ik verdiende tien gulden per week.”

Later werkte Geurtsen bij Eggenkamp in Achterveld. „Zijn schoonzoon zou de zaak overnemen, maar verongelukte. Toen Eggenkamp stopte, kon al zijn personeel terecht bij metselbedrijf Leenman in Sliedrecht. Mijn opperman kwam mij dan altijd om 5.00 uur ’s morgens halen en dan gingen we die kant op.”

Vut

Toen Geurtsen 63 was, adviseerde de dokter hem met vervroegd pensioen (vut) te gaan. „Mijn schoonzoon vroeg mij toen om voor hem met onderdelen te gaan rijden. Dat was veel beter en ik doe het nu al tien jaar met veel plezier.”

Ook als er file staat? „Dat is natuurlijk niet zo leuk, maar meestal kan ik doorrijden. Gelukkig heb ik over het algemeen geen haast. Ik vind het leuk om bij de bedrijven waar ik kom, even een praatje te maken als daar tijd en gelegenheid voor is.”

Loopbaan Huib Geurtsen

• Geboren: 16 oktober 1945 in Barneveld

• Basisschool: Julianaschool in Lunteren

• Vervolgopleiding: Ambachtsschool in Ede

• Banen: Metselaar bij onder andere bouwbedrijf Van Driesten in Harskamp, metselbedrijf Eggenkamp in Achterveld, metselbedrijf Leenman in Sliedrecht

• Huidige baan: chauffeur bij Vlastuin truck en trailers in Renswoude