Fruit langer vers met een stickertje van StixFresh
Een sticker op een appel, kiwi of banaan: veel fruitimporteurs maken er graag gebruik van. Consumenten weten daardoor wat ze eten en de handelaren kunnen nog één keer hun bedrijf promoten voordat het fruit achter de kiezen verdwijnt.
Zo vernuftig als de Stixfresh zijn de meeste stickers niet. De plakkertjes van het Amerikaanse bedrijf beloven dat fruit veertien dagen langer houdbaar blijft dankzij alkaloïden, steroïden, vetten en nog wat andere stoffen. Klinkt chemisch? Volgens de bedenkers is het puur natuur.
Het idee achter de Stixfresh klinkt even simpel als natuurlijk. Planten die met externe en mogelijk schadelijke invloeden in aanraking komen, produceren zogeheten secundaire metabolieten. Deze stofjes houden insecten en ziekteverwekkers op afstand, waardoor de vruchten worden beschermd. Sommige verbindingen zijn actief als gas, waardoor ze een relatief groot oppervlak effectief kunnen beschermen.
Voedselverspilling
StixFresh brengt dergelijke stofjes aan op een sticker, waardoor die fruit net zo goed beschermt als de natuur zelf. In feite remmen de StixFreshstickers de toename van bacteriën, waardoor fruit minder snel rijpt. Het leidt zichtbaar tot minder bederf – en dus tot minder voedselverspilling.
Het idee is zo vernieuwend dat het de vraag oproept hoe veilig de stickers nu zijn. Niet elke consument laat zich namelijk geruststellen door de gedachte dat natuurlijke stofjes niet schadelijk zijn voor de gezondheid. De mensen achter StixFresh beweren dat ze voldoen aan de vereisten van de FDA, de Amerikaanse voedsel- en warenautoriteit. De stofjes dringen bovendien niet door de schil van het fruit heen. Mocht er al iets niet in de haak zijn, dan komt dat dus niet rechtstreeks in het fruit, en dus ook niet in de mond terecht.
Avocado
Opvallend genoeg werkt de StixFresh niet op elke fruitsoort even goed. Avocado’s, appels, sinaasappels en mango’s zijn succeskandidaten, bananen en perziken niet.
Uiteindelijk moeten de stickers jaarlijks zo’n 400 tot 500 euro aan weggegooid voedsel per huishouden besparen. Helemaal gratis is dat niet: consumenten kunnen voor een jaar aan stickers inkopen. Ze betalen daarvoor 150 dollar, omgerekend 120 euro. Dat levert dus nog steeds een besparing op. Hoelang het stofje op de sticker effectief is, vermelden de makers niet.
Hoe handig en ingenieus het idee ook is, een stukje maakbaarheid ontbreekt niet in het concept. Wie weleens te ambitieus inkopen doet, heeft ongetwijfeld baat bij een velletje antibederfstickers.
Gewoon minder inkopen is ook een optie, met misschien nog wel meer gunstige milieueffecten dan de StixFresh. De stickers kunnen het bederf wel remmen, maar niet ongedaan maken. Rijp fruit moet dus nog steeds snel op. Mét of zonder sticker.
