Het kerkelijk bureau van de Christelijke Gereformeerde Kerken („wij noemen ons liever het Dienstenbureau, want we zijn er om de kerken te dienen”) is gevestigd op de bovenverdieping van de Pniëlkerk in Veenendaal. Er werken negentien mensen, de meesten op parttime basis.

Henriëtte Bal (54) trad drie jaar geleden aan als communicatiemedewerker. Ze is twintig uur per week in dienst. „Ik geef adviezen over communicatie aan de landelijke kerk en aan plaatselijke gemeenten. Ik houd de website bij, schrijf nieuwsbrieven, maak berichtjes op sociale media en breng journalisten met de juiste personen in contact. Bij landelijke kwesties is dat de voorzitter van de laatste synode, nu dus ds. Schenau.” Een deel van haar uren is Bal actief binnen het team evangelisatie – een van de vier onderdelen van het Dienstenbureau; de andere zijn algemene zaken, diaconaat en zending.

Bal, die in Wageningen woont, is lid van de gemeente van Bennekom. Ze heeft altijd al een brede interesse gehad voor het kerkelijke leven. Zo is ze inmiddels zes jaar vrijwilliger bij de redactie van De Wekker. Voor dit landelijk CGK-orgaan regelt ze door het hele land interviews met kerkleden. „Onze kerken worden kleiner. Van de 183 gemeenten hebben er 40 minder dan tweehonderd leden. Dat geeft zorgen. Tegelijk is het een prikkel om na te denken hoe je kerk wilt zijn in je dorp of stad”, zegt ze.

Dat laatste raakt het tweede deel van haar takenpakket. „In het missionaire werk klopt het hart van de kerk. Hoe kun je bij mensen, die helemaal niets hebben met God en met het geloof, toch interesse opwekken?”

Het Dienstenbureau ondersteunt het opzetten van zogeheten pioniersplekken. Bal: „Vorige maand was ik in Utrecht, waar de Singelkerk pioniert onder internationale studenten. Ik heb met hen nagedacht over de vraag hoe we die studenten kunnen bereiken. Welke middelen zet je in en hoe zorg je dat je iets opbouwt met jongeren die maar voor korte tijd in de stad verblijven. Erg leuk om te doen.”

In gevestigde gemeenten is er volgens Bal vaak een zekere verlegenheid om contact te maken met buitenstaanders. „Het voelt veiliger om in je eigen kring te blijven. Wij bieden een tweejarige training aan. Deelnemers leren, zoals we zeggen, viervoudig luisteren. Wat zegt God in Zijn Woord over contact maken en gemeente zijn? Wat zijn de wensen en talenten van je teamleden? Wat zijn de verwachtingen binnen je eigen kerk? En waar hebben de mensen in de wijk of het dorp behoefte aan: wat voor zorgen hebben zij en wat zou de kerk voor hen kunnen betekenen.”

Een bijzondere activiteit waar Bal bij betrokken is, is de kerkproeverij, een uit Engeland overgewaaid initiatief. Op één zondag in het jaar, dit jaar op 29 september, zetten kerken de deuren speciaal open voor mensen die de kerk niet van binnen kennen. „Dat is hét moment om je niet-kerkelijke buren een keer uit te nodigen om met je mee te gaan. Ze maken dan een dienst mee en kunnen vaak ook letterlijk proeven van een hapje en een drankje.”

Dit jaar vergadert de Generale Synode. Voor het Dienstenbureau betekent dat veel werk: alle stukken worden in Veenendaal verzameld, geordend en beschikbaar gesteld voor de synodeleden. Een heikel punt op de agenda is vrouw en ambt. Daarover zijn de meningen in de CGK sterk verdeeld. Het Dienstenbureau bemoeit zich niet met de inhoud, maar Bal hoopt dat de kerken de eenheid blijven zoeken. „Niet omdat het onze eenheid is, maar omdat het om de eenheid van Christus gaat. Ik hoop dat de mannenbroeders veel wijsheid ontvangen.”

serie Werken voor de kerk

Dat een predikant traktement ontvangt, weet iedereen. Maar er zijn ook andere mensen die (een deel van) hun brood verdienen met werk voor de kerk. Deel 8 (slot): de medewerker van het kerkelijk bureau.

Dat een predikant traktement ontvangt, weet iedereen. Maar er zijn ook andere mensen die (een deel van) hun brood verdienen met werk voor de kerk. Deel 8 (slot): de medewerker van het kerkelijk bureau.