Haar naam was een wens. Irene betekent vrede, en ze kreeg die naam toen de vrede in Europa ernstig werd bedreigd. Nog diezelfde maand werd het leger gemobiliseerd. Irene was nog maar negen maanden oud toen ze Nederland als balling moest verlaten. Haar vroege jeugdjaren bracht ze in Canada door.

Irene Emma Elisabeth, prinses der Nederlanden, prinses van Oranje-Nassau, prinses van Lippe Biesterfeld werd op Paleis Soestdijk in Baarn geboren, maar heeft een groot deel van haar leven in het buitenland doorgebracht.

Van 1964 tot 1981 was ze getrouwd met de Spaanse troonpretendent Carlos Hugo de Bourbon de Parme. Over haar huidige verblijfplaats zegt de website van het Koninklijk Huis kortweg: „Prinses Irene is woonachtig in Zwitserland.”

Dat neemt niet weg dat ze ook in Nederland onderdak heeft. In december 1990 streek ze neer in de witte villa op landgoed Mariënhove in Wijk bij Duurstede, op een steenworp afstand van kasteel Duurstede. Dat leidde aanvankelijk tot drukte: toeristen en persfotografen probeerden een glimp van haar op te vangen.

Maar Wijk wende aan de nieuwe inwoonster, die ze in de winkel en op de dansschool tegenkwamen. „Meid, wat zie je er slecht uit”, zei een Wijkse tegen haar ten tijde van de huwelijksperikelen tussen dochter Margarita en Edwin de Roy van Zuydewijn. Waarna ze Irene omarmde toen die haar tranen niet kon bedwingen.

Graag maakten de Wijkenaren gebruik van Irenes steun toen ze protesteerden tegen de overlast van nachtelijke feesten op het kasteel en tegen de kap van een monumentale walnotenboom. Beide keren met succes.

Crematie

De prinses was niet steeds in het stadje bij Rijn en Lek. In 1998 kwam ze voor het eerst in Bergplaas, een natuurgebied in de halfwoestijn Karoo, in het zuidoosten van Zuid-Afrika. Ze kocht er 5000 hectare grond, verwijderde alle hekken en herintroduceerde dieren die er vroeger in het wild rondliepen. Ze gaf het land terug aan zichzelf, zoals ze het noemde. Irene ontwikkelde cursussen die „de mens weer de kans bieden zich te verbinden met de natuur en de eigen innerlijke natuur.”

Toen ze in 2016 het boek ”Bergplaas” publiceerde, verklaarde ze dat ze na haar overlijden wil worden gecremeerd. Haar as moet vervolgens worden uitgestrooid in haar Afrikaanse reservaat. „Het is een helende plek, het heeft mij en anderen zoveel gegeven. Het is wild en in die halfwoestijn kun je je nergens verbergen. Je wordt geconfronteerd met jezelf. Het is echt. Het is waar. Het is eerlijk.” Ze verbleef er drie jaar alleen, luisterde naar de stilte en mediteerde bij de leeuwen. Ze zei dat het haar niet deert dat anderen haar zweverig vinden.

Verhuizingen

Inmiddels was de prinses in 2015 van Wijk bij Duurstede naar Wassenaar verhuisd om dichter bij twee van haar vier kinderen te zijn; Margarita woonde ook in Wassenaar, Carlos in Den Haag. Voor 9500 euro per maand huurde Irene een villa. Het kwam als een verrassing toen ze die in 2018 inwisselde voor een landhuis aan de Amersfoortseweg in Doorn dat ze voor ruim 2,6 miljoen euro aankocht: 426 vierkante meter woonoppervlakte op een perceel van bijna 4400 vierkante meter.

De meeste tijd verblijft ze in haar Zwitserse woning, vandaar de vermelding op koninklijkhuis.nl. Zoon Jaime woont er ook: na zijn vierjarige ambassadeurschap bij het Vaticaan verhuisde hij met zijn gezin naar Genève.

Klimaatmars

In Nederland liet Irene zich soms tijdenlang niet in het openbaar zien. In 1964 gaf ze haar rechten op de troon op. Daardoor werd niet zij, maar zus Margriet in 1980 ‘reservekoningin’. Het zijn dan ook de gezinnen van Beatrix en Margriet die het meest in de belangstelling staan.

Irene nam in maart dit jaar deel aan de klimaatmars in Amsterdam. „Omdat ik trouw ben aan de aarde.” Het was koud en nat, maar dat verdreef de zorgen over de opwarming van de aarde niet. Natuur blijft de grote passie van de bejaarde prinses.