Bernadet Edskes heeft geen woord te veel gezegd. De medewerkster van Natuurmonumenten had op de boot van Lelystad naar Marker Wadden het advies meegegeven. „Marker Wadden is het overigens, niet dé Marker Wadden”, had ze er lachend aan toegevoegd.

Wie op Haveneiland, een van de eilanden van Marker Wadden, zijn ogen sluit hoort vogels, vogels en nog eens vogels. „Voor vogelaars is het hier genieten geblazen”, merkt Hans van Amstel droog op. Na zijn pensioen bij Rijkswaterstaat twee jaar geleden leidt Van Amstel nu als vrijwilliger bij Natuurmonumenten onder andere groepen rond op Marker Wadden. „Onlangs hadden we hier een ijseend met jongen. Het was het eerste broedgeval in Nederland.”

Wie op Marker Wadden voet aan wal zet krijgt van Van Amstel als eerste het waarom van Marker Wadden te horen. „De waterkwaliteit van het Markermeer liet te wensen over. Toen is het plan van Marker Wadden geboren. Daar is het in de eerste plaats voor bedoeld, en natuurlijk voor de vogels.”

In 2016 maakten Natuurmonumenten en Rijkswaterstaat een begin met de aanleg van Marker Wadden: vijf eilanden waarvan er één, Haveneiland, toegankelijk is voor natuurliefhebbers. „Natuurmonumenten vraagt een financiële bijdrage van bezoekers voor beheer en onderhoud van Marker Wadden. Door zo veel mogelijk mensen de natuurgebieden te laten ervaren, ontstaat meer liefde en steun voor de natuur. Voor Natuurmonumenten heeft natuur wel altijd voorrang. Daarom is er maar één eiland open voor publiek.”

Maar het wordt beperkt toegankelijk. Met het oog op de natuur wil Natuurmonumenten geen massatoerisme zoals op Vlieland, Terschelling en de andere Waddeneilanden. Op Haveneiland is al een kleine ligplaats voor schepen. Een natuurcamping met zo’n twintig staanplaatsen en een bezoekerspaviljoen moeten er nog komen. En vanuit Lelystad zal een paar keer per week een veerboot met circa honderd passagiers het eiland aandoen.

Op Haveneiland is voor de bezoekers 12 kilometer aan voetpaden aangelegd. Links en rechts van de wandelpaden strekt zich een moerasachtig landschap uit. De begroeiing bestaat uit moerasandijvie, riet en lisdodde. „Ik loop hier nu twee jaar rond, maar iedere keer zie ik weer nieuwe dingen. Alles is in ontwikkeling”, merkt Van Amstel op.

Bij een van de uitkijkpunten die voor de wandelaars zijn aangelegd stopt Van Amstel. In feite gaat het om overdekte houten steiger die het moeras in voert. Aan het eind loopt de steiger naar beneden en staan de bezoekers oog in oog met boerenzwaluwen en allerlei andere vogels. Omdat het einde van de steiger van glas is kan ook onder water worden gekeken.

„Moet je nu zien”, zegt Van Amstel verbaasd en ook ontroerd. „Zulke grote vissen.” En hij wijst naar exemplaren van 10 tot 15 centimeter lengte die langs het glas schuiven. „Dit is de eerste keer dat ik zulke grote vissen op het eiland zie. Hier gebeurt echt wat.”

>>flevoland.nl

serie Verrassend rustig

Op toeristische plekken is het vaak zo druk dat het gewoon niet meer leuk is. Dat geldt vooral in de zomer. Tips voor een verrassend rustig uitje. Deel 3.