De meeste brandjes ontstonden rond drie uur ’s nachts en woedden steeds in dezelfde buurt: de Aart van Osstraat en omliggende straten. Geblakerde straatstenen en verbrande struiken tonen waar een bus of auto in brand heeft gestaan. De brandjes leiden tot grote onrust onder de inwoners. „Wij wonen hier een paar maanden en hebben het prima naar onze zin, maar nu zit ik er even doorheen”, vertelt een jonge vrouw in de Aart van Osstraat. „Onze buren haalden hun auto’s weg en parkeerden die een eindje verderop in de wijk. Wij hebben onze auto op de oprit laten staan. Ze zullen toch niet zo brutaal zijn om daar ook te komen? Echt rustig slapen doe ik niet meer. Ik voel me pas op m’n gemak als de dader gepakt is.”

Waakzaam

Dat gevoel leeft bij veel inwoners. Vandaar dat iedereen waakzaam is. Een buitenstaander die voor de derde keer door het wijkje struint, wordt vriendelijk gevraagd waar hij naar op zoek is. „We houden ogen en oren wijd open”, legt een buurtbewoner uit. In de week dat de brandjes elkaar in snel tempo opvolgden, werd er een soort buurtwacht gevormd: een groepje mannen dat ’s avonds en ’s nachts een oogje in het zeil houdt. Dat had nog bijna succes ook: bijna werd er iemand in de kladden gegrepen die in De Boogerd –in het verlengde van de Aart van Osstraat– leek te willen toeslaan. Een buurtwachter zag iets vonken en sloeg alarm. De politie was snel ter plaatse en startte een zoekactie, maar in alle commotie wist de verdachte te ontkomen.

De brandjes hebben de volledige aandacht van politie en gemeente, vertelt gebiedscoördinator Jos Meerssman. Zo was de politie eerder massaal aanwezig in het dorp en werd het uitgaande verkeer gecontroleerd. „Helaas heeft de politie de dader nog niet te pakken, het technisch onderzoek is in volle gang.” Meerssman merkt dat de brandjes grote gevolgen hebben voor de gemoedsrust van de inwoners. „Behalve voor materiële schade zorgt het voor veel commotie. Sommigen denken te weten wie de dader is en wijzen naar elkaar. Het gevaar bestaat dat de gemeenschap uit elkaar wordt gespeeld.”

Op een bijeenkomst waar gemeente en politie de buurt informeerden kwamen ruim vijftig inwoners af. „We hebben als gemeente ons medeleven getoond en de mensen bijgepraat. De inwoners vertelden ons over hun zorgen en machteloosheid”, vertelt Meerssman.

Afgelopen week bracht locoburgemeester Bragt een bezoek aan het dorp, ook kregen de inwoners een brief van de gemeente. Daarin staat onder meer dat de mobiele camera –waar inwoners om vroegen– in ieder geval voorlopig niet wordt geplaatst. „Ik roep u op om vertrouwen te hebben in de politie. Samen doen we er alles aan om te zorgen dat de rust in Zuilichem terugkeert”, schrijft Bragt.

Niet voor de voeten lopen

Een bewoner van De Boogerd is het eens met de oproep van het college. Onder het toeziend oog van zijn zoontje wast hij z’n auto. „Ik heb weinig van die branden gemerkt. We moeten waken voor sensatie. Ik loop ook niet mee met die buurtwacht. We moeten de politie haar werk laten doen en de hulpdiensten niet voor de voeten lopen. Ik leef vanuit de overtuiging dat er niets bij geval gebeurt. Dat zorgt voor rust.”