Kushner kan beter nog even studeren voor hij naar het Midden-Oosten afreist
Jared Kushner kan opnieuw zijn koffers gaan pakken. Zondag maakte het Witte Huis bekend dat de schoonzoon van president Trump later deze maand opnieuw naar het Midden-Oosten afreist om „de laatste hand te leggen” aan het Amerikaanse vredesplan voor de regio.
Kushner wordt op zijn trip vergezeld door de Amerikaanse gezant voor het Midden-Oosten, Jason Greenblatt, en een aantal topdiplomaten van het ministerie van Buitenlandse Zaken.
De positie van Kushner is weinig benijdenswaardig. Hij moet opnieuw een vredesplan gaan promoten dat een van de belangrijkste partijen in het conflict al bij voorbaat heeft verworpen. De Palestijnen zien namelijk helemaal niets in de ”deal van de eeuw”. De voorstellen ontberen vooralsnog elke vorm van politieke oplossing en voorzien ‘slechts’ in economische investeringen. Die zouden hét recept moeten zijn om tot een definitieve regeling te komen.
Maar zelfs al zouden de Verenigde Staten met een allesomvattend plan zijn gekomen, dan is het nog maar de vraag of de Palestijnen dat zouden accepteren. Sinds het verhuizen van de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem, heeft de regering-Trump voor de Palestijnse Autoriteit afgedaan als serieuze partner voor het zoeken naar een vredesregeling met Israël.
Kushner laat zich door al dat pessimisme echter niet van de wijs brengen. Hij wil het „momentum” dat vorige maand in Bahrein werd gecreëerd, benutten om in elk geval het economische deel van het vredesplan af te ronden. In juni spraken de VS en een aantal Arabische staten af zo’n 50 miljard dollar in de regio –vooral in de Palestijnse gebieden– te investeren om vrede in het Midden-Oosten te bereiken.
De vraag is intussen wat dat momentum precies inhoudt. De Arabische Golfstaten hebben al gezegd dat de voorgestelde kapitaalinjecties slechts kans van slagen hebben als er (ook) een politieke oplossing wordt bereikt. Enkele grote investeerders verklaarden na afloop van de workshop in Bahrein dat het Amerikaanse plan alles in zich heeft, behalve vrede.
Dat laatste is niet bepaald een onbelangrijk element. De Amerikaanse plannen mogen dan nobel en bijzonder goedbedoeld zijn, alleen een grote zak dollars lost een dergelijk diepgeworteld conflict niet op. Natuurlijk kan het bevorderen van de welvaart en het vergroten van de economische perspectieven van de Palestijnse bevolking veel onrust wegnemen. Maar vrede is nog steeds niet voor geld te koop.
Zo lang de Amerikanen dat niet terdege beseffen, kan Jared Kushner zijn koffers net zo goed niet pakken. Dan kan hij zijn reistijd beter besteden aan het studeren op een vredesplan dat wél kans van slagen heeft. Te beginnen met een eis aan de Palestijnse Autoriteit om op zijn minst aan de onderhandelingstafel plaats te nemen, voor er ook maar één dollar wordt overgemaakt.
