De bestuursrechter in Amsterdam zei dat de gemeente terecht de belangen voor de komst van het monument zwaarder heeft laten wegen dan de bezwaren van de bewoners. Die meenden dat sprake was van een gebrekkige besluitvormingsprocedure, waarin ze naar eigen zeggen geen inspraak hebben gehad. Ook vinden ze het ontwerp van de Pools-Joods-Amerikaanse architect Daniel Libeskind te groot en vrezen ze voor onveilige situaties door het gebrek aan ruimte bij grote aantallen bezoekers.

De bestuursrechter erkende dat het om een bijzonder bouwwerk gaat en dat er voor de omwonenden veel verandert. Desondanks gelden voor de vergunningsaanvraag de normale regels en heeft de gemeente de correcte procedure gevolgd, zei hij. Bovendien zijn volgens de rechter diverse zichtbare en niet-zichtbare maatregelen getroffen om de veiligheid te bewaken.

De opluchting was groot bij het Nederlands Auschwitz Comité, initiatiefnemer van het monument. Voorzitter Jacques Grishaver zei na afloop dat er een last van zijn schouders is gevallen. „Met zo’n duidelijke uitspraak heb ik er vertrouwen in dat we kunnen beginnen. Ongelofelijk.”

Bij de omwonenden daarentegen was de teleurstelling groot. „We gaan nu lezen en nadenken of het zinvol is in beroep te gaan bij de Raad van State.”

Op het Namenmonument komen 102.000 namen van Holocaustslachtoffers. Het wordt een plek waar nabestaanden hun omgekomen dierbaren, die nooit een graf kregen, kunnen herdenken. Aanvankelijk zou de gedenkplek in het Wertheimpark komen, maar ook hiertegen kwamen omwonenden in opstand. In 2016 stemde de gemeenteraad in met de groenstrook aan de Weesperstraat.