Amerikaanse roman over rassenverschillen
Weggelopen van haar oma, opgepikt door de gekleurde Eula en bijna vermoord door een krankzinnige Wallace: dat is de toestand van de jonge Starla in 1963. Ze zoekt haar moeder maar ontdekt dat alles compleet anders is. Haar moeder wil haar absoluut niet hebben en zo moet Starla terug naar haar oma om haar leven onder ogen te zien. Dan leert ze dat echte familie niet in bloedbanden zit, maar in wie er voor je zorgt en voor wie jij zorgt, dwars door alle huidskleuren en drama’s heen.
”Zolang ik jou heb” is in Amerika een bestseller en terecht! De schrijfster Susan Crandall heeft op een indrukwekkende manier de wereld van 1963 beschreven door de ogen van een jong meisje en Starla is een prachtig en pittig hoofdpersoontje. Haar gedachten tuimelen door haar hoofd, puilen naar buiten en veroorzaken soms ongemakkelijke situaties. Haar daden getuigen van een groot hart met liefde en zorg voor de mensen om haar heen, ongeacht de huidskleur. Ze ontdekt aan den lijve wat het betekent om blank of zwart te zijn en leert naar binnen te kijken, naar wat echt telt in het hart. Starla ontdekt dat er goede dingen voortkomen uit slechte gebeurtenissen en dat alleen de waarheid vrijmaakt en laat genezen. Eula is voor haar een voorbeeld in Godsvertrouwen en oprechte liefde en geeft wijze levenslessen door. Met een fascinerende, haast literaire schrijfstijl en poëtische woordkeus steekt deze roman met kop en schouders uit boven de gangbare vertaalde Amerikaanse romans.
Boekgegevens
Zolang ik jou heb, Susan Crandall; uitg. Mozaïek; 380 blz.; € 22,50
