De enorme collectie van Stichting Poppen- en Kinderwagen Museum is een van de grootste van Europa „en misschien wel van de hele wereld”, vertelt Rob Sloep (60) uit Lelystad. Toen zijn museum in Zwolle de deuren moest sluiten, moest hij alle wagens opslaan in een oude fabriek waardoor de collectie wel geld kost, maar niets oplevert. „Als er niks gebeurt, is het met een paar maanden afgelopen voor ons.”

Hoe kwam u op het idee poppen- en kinderwagens te verzamelen?

„Mijn vrouw Nelly werkte in een speelgoedwinkel en toen de eigenaar opa werd, heeft ze daar voor de grap zo’n Engelse kinderwagen neergezet met een bordje erbij: Gefeliciteerd opa. Veel klanten vroegen of de wagen te koop was, en daar zijn wij iets mee gaan doen.

We kochten een paar exemplaren om op te knappen en te verkopen en als we een bijzonder exemplaar tegenkwamen, bewaarden we dat.”

Wat voor wagens heeft u allemaal?

„We hebben vooral Engelse merken, omdat de geschiedenis van de moderne kinderwagen daar in 1852 begonnen is. Zo staan er bij ons wagens van Silver Cross, Royale en Marmet. Daarnaast hebben we ook Nederlandse merken als Koelstra, Van Werven en Mutsaerts.

Onze wagens komen vooral uit de periode 1900 tot 1980, maar we hebben ook enkele oudere en nieuwe exemplaren.”

Hoe is uw collectie van zeventig naar achthonderd wagens gegaan?

„Het ging niet langer met al die wagens in huis, dus gingen we op zoek naar een ruimte om te huren. Via het antikraakcircuit hebben we een aantal panden gehad en hoe groter het pand werd, hoe meer wagens we verzamelden. Het laatste hebben we uiteindelijk ingericht als museum. Mensen kwamen spontaan langs om onze collectie te bekijken en we kregen allerlei wagens die bij oudere mensen op zolder stonden. Helaas moesten we ook daar weg en staan alle wagens sinds augustus 2017 in een stoffige opslag waar ze niet toonbaar zijn.”

Stel dat u toch een ruimte vindt?

„Dan richten we dat weer in als museum. Het zou leuk zijn alle verschillende merken bij elkaar tentoon te stellen en een paar babykamers in te richten zoals men dat vroeger deed. Een ruimte ingericht als consultatiebureau van vroeger zou ook mooi zijn. Voor zo’n project heb je al snel twee- tot drieduizend vierkante meter nodig, maar met minder zouden we al een mooie, kleinschalige start kunnen maken.”