Mijn gedachten dwaalden weg van Maracaibo naar Privazorg, dat via schimmige constructies 12 miljoen euro aan bestuurders en aandeelhouders wilde doneren. Geld afkomstig van belasting- en premiebetalers. Eerder al ging 6 miljoen euro die weg. Het mag niet, maar kan wel. Kwestie van slim aanpakken en mazen vinden in het net van de wet. De lijst van zorgondernemers die aan schandelijke zelfverrijking doen, groeit. Toezichthouders knijpen een oogje dicht en worden slapend rijk. De gelegenheid maakt de dief. Een Bredase zorgondernemer liet cliënten met een persoonsgebonden budget (pgb) als dagbesteding werken in zijn hennepplantage (de Volkskrant, 7-5-2018). Voorbeeld van slim ondernemen.

Niet alleen de zorg is een productieve melkkoe voor fouteriken. Ook in de onderwijswereld en bij woningcorporaties slaan ze hun slag. Toen in 2015 een Amsterdamse huizenbaas zijn leiderschap moest uitleggen aan de rechter, verzuchtte de officier van justitie: „U lijkt uw handelen normaal te vinden. Alles is geoorloofd.” Ondertussen verdwijnt er nog steeds veel geld vanuit de (semi)publieke sector in bodemloze zakken van zonnekoningen en -koninginnen. Begin deze eeuw kwam er ook een omvangrijke bouwfraude aan het licht. Via gewiekste prijsafspraken werden opdrachtgevers voor honderden miljoenen getild. Wie draait daar uiteindelijk voor op?

Nederland is geen Venezuela. Maar de koopman wint het nog te vaak van de dominee. Ons voedsel wordt duurder, meldde het nieuws maandag. Goed voor de producent. Ik hoop het. Een ondernemer kreeg 50 eurocent voor zijn peren, de winkelier vroeg 2,99. Nu gaat ook het pensioenstelsel op de schop. Worden we allemaal beter van, zeggen de rekenmeesters. Hopelijk slaagden ze wel voor hun rekentoets. Pas op voor hebzucht, zei Jezus. Gestolen goed gedijt niet. Het gedijt je uiteindelijk alleen de afgrond in. Maar pas ook op voor tobberij (bezorgdheid) over bezit, waarschuwde Hij.