“In die braakballen zitten resten van muizen”, aldus Ellen van Norren van de Zoogdiervereniging. "Die kun je determineren en dan weet je welke muizensoort die uilen hebben gegeten en kun je iets zeggen over welke soort, wanneer, waar leefde.”

De vereniging is met name op zoek naar gegevens van decennia geleden: uit de jaren 50, 60 en 70. Een bijzondere vondst is inmiddels ingevoerd in de databank. “Eind jaren 60 verzamelde een meneer braakballen. Hij publiceerde erover in 1979. Voor ons zijn de losse gegevens zeer belangrijk. Die bleek hij zorgvuldig gearchiveerd te hebben. Deze staan nu ook in de databank.”

Een andere onderzoeker trof in een natuurhistorisch museum een schoenendoos met braakballen uit de jaren 40, die nog niet uitgeplozen waren", aldus onderzoeker Jasja Dekker. “Door zulke vondsten wordt het mogelijk de natuur uit het verleden beter in kaart te brengen en kun je heden en verleden vergelijken.”

Steeds meer archieven en schoenendozen bij gepensioneerden gaan open. “Die hebben tijd om hun veldboekjes en braakballen uit die tijd uit het stof te halen. Dat is voor de Rode Lijst goud waard. Maar we willen graag dat iedereen die onderzoek heeft gedaan naar zoogdieren zijn gegevens laat opnemen in die Nationale Databank Flora en Fauna”, stelt de Zoogdiervereniging.

Die doet nu de oproep omdat ze in opdracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit werkt aan een advies over die Rode Lijst met bedreigde zoogdiersoorten. “Hoe meer we weten van de wilde zoogdieren in Nederland rond 1950, hoe beter. Het gaat om zeldzame soorten als de baardvleermuis, maar ook juist om heel algemene soorten als de veldmuis.” Norren hoopt op veel gegevens uit die tijd, omdat er minder over bekend is. “Maar ook informatie over het heden is voor ons erg interessant.”