Leeftijd: 67 en 62 jaar (kleine foto: 17 en 22 jaar)

Woonplaats: Sliedrecht

Nageslacht: vijf zoons en zestien kleinkinderen

Loopbaan: Kees was eigenaar van een supermarkt, Stiena werkte voor het trouwen bij een accountantskantoor en deed later de boekhouding van de supermarkt.

Wat zijn de hoogte- en dieptepunten in uw leven?

„Onze trouwdag was een hoogtepunt. De geboorte van onze kinderen en later van onze kleinkinderen waren ook heel mooie momenten. Maar er waren ook dieptepunten. Mijn man en ik hebben beiden onze vader moeten verliezen. Verder is er een broer van mij overleden. Onze vierde zoon kreeg op 16-jarige leeftijd meningokokken, hij was daar erg ziek van. Door Gods sparende hand mocht hij hiervan helemaal genezen.

We kijken terug op de achterliggende jaren. Onze eerste supermarkt werd geopend in 1982. Daarna hebben we nog andere supermarkten gehad. Kees en ik zijn met nul begonnen aan onze eerste winkel, maar mijn man heeft een goede carrière kunnen opbouwen. Zeker de laatste grote verbouwing van onze C1000 naar de zogenaamde ”derde generatie” in 2001 was een absoluut hoogtepunt met een grote omzetstijging als gevolg. De supermarkten zijn overgenomen door onze oudste en derde zoon. Het is bijzonder dat we al die voorspoed hebben gekregen.”

Wat houdt u tegenwoordig zoal bezig?

„We zijn druk met veel verschillende dingen. In ons huis hebben we twee kamers die ik verhuur als een bed and breakfast. Dit loopt erg goed. De weekenden houd ik meestal vrij, maar doordeweeks zijn de kamers vier nachten bezet. De gasten zijn vaak zakenmensen die in de regio werken, maar in het noorden of het zuiden van het land wonen. In de zomer zijn het ook toeristen die een meerdaagse fietstocht maken en bij ons de nacht doorbrengen. Het werk rondom de bed and breakfast houd ik allemaal zelf bij.

Kees werkt nog een dag en twee ochtenden bij onze zoons in de supermarkt om hand- en spandiensten te verlenen. Hij vindt het nog steeds leuk om mensen in de supermarkt te ontmoeten.

Verder houdt mijn man zich bezig met onze paarden. Toen hij gestopt is met werken heeft hij een Fries paard gekocht. Het fokken en mennen van dit ras is een hobby van hem geworden. Inmiddels hebben we drie nakomelingen van het paard bij ons in de stal op het erf staan. Daarnaast verhuren we de overige stalruimte als pensionstal aan andere mensen.

Sinds vier jaar woont mijn schoonmoeder in een zorgchalet bij ons op het erf. Zij is 95 jaar oud en heeft de laatste jaren veel zorg nodig. Vier keer per dag help ik de thuiszorg, wanneer die haar komt verzorgen. Familie van mijn man komt vier avonden per week en op zaterdagmiddag bij mijn schoonmoeder op bezoek. Zij neemt dan de zorg over.

Elke woensdagmiddag komt mijn moeder van 88 jaar oud bij ons op bezoek. Dan blijft ze eten en ’s avonds brengen we haar weer naar huis.

Mijn man en ik staan graag op tijd op en we zijn altijd lekker bezig. In de avonduren vind ik het ontspannend om te haken.”

Hoe gaat u om met het gegeven dat u de laatste fase van uw leven hebt bereikt?

„Wij zijn heel dankbaar dat wij tot nu toe nog zo fit zijn. We kunnen aan onze moeders zien dat dat ook zo kan veranderen.

Doordat we nog veel kunnen doen, kijken we nog niet zo negatief naar het ouder worden. We zien het als een voorrecht dat we nog zo’n actief leven kunnen leiden.

We denken wel na over het einde van het leven, maar eigenlijk zouden we er veel meer bij stil moeten staan. Toen mijn broer ging sterven, zagen we de strijd die hij daarmee had. Uiteindelijk komt erop aan dat we bereid zijn om te sterven.”