M. was de ex-vriend van Korsman. In de periode voorafgaand aan het dodelijke geweld zou hij haar hebben gestalkt. M. zou niet hebben kunnen verkroppen dat de relatie door Korsman was beëindigd, enkele weken eerder.

Op de bewuste dag drong M. de woning van Korsman binnen, via het balkon. Volgens zijn eigen verklaring heeft Korsman hem bedreigd met een mes, waarna hij “door het lint ging”. Het OM gelooft niets van die verklaring. Volgens de officier van justitie heeft de verdachte de vrouw direct aangevallen, mogelijk zelfs van achteren. Het mes had hij zelf meegenomen. De officier had er geen goed woord voor over dat M. met zijn leugenachtige lezing “de schuld in de schoenen van Laura schuift”. Dat is, aldus de aanklager, “laf, respectloos en harteloos”.

Aan de moord ging een wekenlange periode van stalking vooraf. Korsman deed aangifte bij de politie. Van een opgelegd locatie- en contactverbod trok M. zich niets aan. Hij bleef zijn ex op allerlei manieren lastigvallen. De officier: "Verdachte heeft Laura doodongelukkig en doodsbang gemaakt in de laatste weken van haar leven. Hij jaagde in die periode op haar.’’ In het etmaal voor de moord volgde M. zijn ex eerst naar een feest in Amsterdam, om haar uiteindelijk in haar huis te overrompelen.

Bij het bepalen van zijn strafeis verwees de aanklager naar andere zaken, waarbij stalkende ex-partners uiteindelijk overgingen tot moord. In die zaken is met tien of of twaalf jaar cel te mild gestraft, vindt het OM.

Deskundigen hebben een persoonlijkheidsstoornis bij M. vastgesteld en tbs geadviseerd. Zij achten de kans op herhaling groot.