De emeritus hoogleraar in de Christelijke Gereformeerde Kerken overleed vorige week op 89-jarige leeftijd. Prof. Velema doceerde ethiek en ambtelijke vakken aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, totdat hij in 1996 met emeritaat ging.

Voorafgaand aan de begrafenis vond in de Barnabaskerk in Apeldoorn een ”dienst van Woord en gebed” plaats. In enkele bijdragen blikten kinderen en kleinkinderen op zijn leven terug.

Ds. B. A. T. Witzier leidde de dienst en sprak over Psalm 121, het Bijbelgedeelte dat kort voor het sterven nog met prof. Velema gelezen is. Ds. Witzier noemde prof. Velema’s „vurige geest als leraar en prediker, en ook hoe graag hij over zijn Heere sprak. Maar toen de cirkel van zijn leven kleiner was geworden, en ook door het verdriet heen om het sterven van een zoon, bleef zijn getuigenis „God is goed voor mij geweest”, en zijn verlangen om bij Christus te zijn. Bij al wat een mens overkomt, zelfs waar hij zichzelf in de weg kan zitten, is dan blijvend de hulp van de Heere, die hemel en aarde gemaakt heeft. Zodat niets ons kan scheiden van de liefde van God in Christus Jezus.”