„En wordt deze wereld niet gelijkvormig.”

We moeten ons onderzoeken in hoeverre wij de wereld gelijkvormig zijn. Deze gelijkvormigheid is iets dat de Heere Jezus Christus helemaal niet in Zijn gemeenten wil verdragen. Want die strijdt tegen het gehele werk van het geloof en tegen al de geboden van het evangelie. Wereldgelijkvormigheid strijdt niet met het ene of andere gebod op zichzelf, maar met het gehele oogmerk van het evangelie, en de genade die daarin toegedeeld is.

Nu behoeft er over onze uitwendige gelijkvormigheid aan de wereld niet veel onderzoek gedaan te worden. Deze zaak blijkt aan allen. Ten aanzien van gewaad, mode, dagelijkse omgang, verkwisting van tijd, vergasten van de rijken en vreugde bedrijven, is er weinig onderscheid gebleven tussen de waarachtige belijders en de wereld. Dit zal God niet lang in hen verdragen. Vooral niet in zulken die hun rijkdom in de wereld vermenigvuldigd hebben, en daaraan gelijkvormig zijn geworden, terwijl anderen van dezelfde belijdenis door de wereldlingen zijn geteisterd, in kerkers geworpen, van goederen ontbloot, en geheel te gronde gericht.

Wat de onmatige liefde tot de wereld betreft, zeg ik nu: als de mensen vermetel en hoogmoedig worden, zichzelf schatten naar de vermeerdering van hun aardse goederen, en denken dat hun ongelijk aangedaan wordt als anderen dezelfde achting niet voor hen hebben, dat het dan vruchteloos is om voor te geven dat ze niet onmatig kleven aan de wereld en wereldse goederen.

John Owen, predikant te Fordham (”Gods gewone handelingen met zondige landen en kerken”, 1916)

John Owen (1616-1683) was een Engelse puriteinse theoloog. Hij diende onder meer gemeenten in Fordham en Coggeshall (Essex) en was predikant in het leger van Oliver Cromwell. Later bekleedde Owen diverse functies aan de universiteit van Oxford. Hij schreef veel theologische werken, onder meer over de rechtvaardiging en over het doden van zonden. John Owen en zijn vrouw kregen elf kinderen, van wie er tien op jonge leeftijd overleden.