Tatoeages
De bedekking is vaak rijker dan de ontdekking. Dat blijkt zeker tijdens warme dagen als mensen zich van zo veel mogelijk kleding ontdoen. Sommigen vertonen zich vrijmoedig in het openbaar met een figuur dat ze in koeler tijden met afvalkuren en antirimpelcrème zo veel mogelijk proberen te corrigeren.
Op dagen met tropische temperaturen blijkt ook hoevelen hun lichaam hebben opgetuigd met tatoeages. Onthutsend is het te constateren dat mannen die normaal strak in het pak naar hun werk gaan of vrouwen die zich gewoonlijk goed weten te kleden de meest bizarre figuren op hun rug of buik hebben.
Tatoeëren raakte in het Westen bekend door zeelieden die in verre oorden een figuur op hun arm lieten aanbrengen. De onderwereld en groepen alternatieve jongeren namen later dit gebruik over. De laatste tien jaar is tatoeage een modeverschijnsel dat breed is geaccepteerd.
Opvallend is dat de opmars van het tatoeëren samenviel met de opkomst van de interesse voor oosterse religies. Er is ook een link te leggen. De afgebeelde figuren die mensen kiezen, dragen vaak een exotisch karakter.
De oorsprong van het tatoeëren ligt in de niet-westerse culturen. Daar wordt het niet alleen toegepast om het lichaam te verfraaien, het heeft ook een magisch-religieuze functie. Tatoeages moeten onheil afweren.
Die heidense achtergrond alleen al is reden om tatoeëren af te wijzen. Daarnaast is op dit punt de Bijbel overduidelijk. Zowel in de mozaïsche wetten als door de profeten wordt uitdrukkelijk verboden inkervingen in de huid te maken. Het is mede in dit licht onbegrijpelijk dat christelijke jongeren in Amerika christelijke symbolen op hun huid laten etsen om daarmee hun bekering tot het christendom te onderstrepen.
Behalve dat tatoeëren op principiële gronden moeten worden afgewezen, zijn er ook praktische bezwaren. Tatoeages zijn niet geheel zonder gezondheidsrisico. Een oorzaak is dat niet elk atelier over voldoende deskundigheid beschikt en sommige onvoldoende letten op hygiëne. Kleurstoffen blijken soms allerlei ziekten -tot kanker toe- te kunnen veroorzaken.
Helaas ontbreekt het in ons land aan nationale regelgeving en toezicht. Sinds juni dit jaar controleert de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) weliswaar de verfstoffen, maar de behandelmethode als zodanig wordt nauwelijks getoetst. Als dit wel gebeurt, is dat te danken aan een actieve opstelling van de plaatselijke gemeente.
Zonder aan te geven wat oorzaak en wat gevolg is, heeft een wetenschappelijk onderzoek in Amerika aangetoond dat getatoeëerde jongeren zich beduidend vaker te buiten gaan aan seks, drank en geweld dan niet-getatoeëerden. „Tatoeëren past bij het moderne hedonisme, waar het uitsluitend gaat om het eigen ik en het eigen lichaam,” aldus de onderzoekers. „Met tatoeages willen deze jongeren de schoonheid en kracht van hun eigen lichaam accentueren.”
Inmiddels hebben ouderen deze rage overgenomen. Ook zij geven zich helemaal over aan de moderne lichaamscultus. Om met hun lichaam indruk te maken kiezen ze daarbij steeds meer iets bijzonders.
Dat kan bij voorbeeld door de tattoo niet te etsen maar in te laten branden. Dan wordt een stempel, verhit tot 1000 graden, in de huid gedrukt.
Vroeger gebruikten slavenhalers dit om de negers te brandmerken. De slaven vonden dat traumatisch, de moderne mens zegt van de behandeling een kick te krijgen.
Tatoeëren is een aanklacht tegen de Schepper, Die elk menselijk lichaam op wonderlijke wijze maakt.
Een tatoeage valt moeilijk weg te werken. Maar de drager heeft voldoende redenen haar wel te bedekken. En het straatbeeld wordt daar zeker fraaier door.