Ruim een jaar geleden was alvleesklierkanker bij de journalist vastgesteld. In een interview op NPO Radio 1 in december 2018 zei Van Weezel dat zijn levensverwachting was geslonken tot enkele maanden.

Max van Weezel was als student politieke en sociale wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam actief in de linkse studentenbeweging ASVA en was tussen 1972 en 1976 lid van de communistische partij CPN. In 1976 begon hij bij Vrij Nederland, waar hij zijn hele werkzame leven zou doorbrengen, eerst als algemeen journalist, toen als politiek redacteur en als adjunct-hoofdredacteur. Hij eindigde er als politiek columnist.

Van Weezel stond bekend als een workaholic die kind aan huis was op het Binnenhof. Werkweken van tachtig uur waren niet ongewoon. „Ik heb me decennia te pletter gewerkt voor Vrij Nederland. Op sombere momenten vraag ik me af: was het het waard?”, zei hij in een interview met zijn lijfblad.

Eind maart eerde de gemeente Amsterdam Van Weezel nog met de Frans Banninck Cocqpenning. Burgemeester Femke Halsema gaf hem deze onderscheiding voor zijn „uitzonderlijke bijdrage” aan de politieke journalistiek.

„Als journalist gevreesd, maar geliefd als mens.” Zo karakteriseert premier Mark Rutte Van Weezel. Rutte beschouwt hem al „decennialang als één van de toonaangevende stemmen in de Nederlandse parlementaire journalistiek.”

De premier roemt Van Weezel als scherp analyticus, altijd goed ingevoerd, en bovenal een meesterinterviewer met humor. „Max was een Haagse vedette zonder sterallures. Over de jaren heen hebben we een wederzijdse band van respect en persoonlijke waardering opgebouwd”, aldus de minister-president verder in zijn boodschap.