Bunyanstichting verder onder paraplu GBS
De John Bunyan Stichting gaat op termijn verder onder de paraplu van de Gereformeerde Bijbelstichting (GBS). Dat deelde ds. A. C. Rijken, voorzitter van de GBS, zaterdag tijdens een Bunyanmiddag in Barneveld mee. Tijdens de bijeenkomst –in het gebouw van het Van Lodenstein College locatie Barneveld– werd een nieuwe uitgave van ”De Heilige Oorlog” van John Bunyan gepresenteerd.
Het is, aldus ds. Rijken, de bedoeling dat de John Bunyan Stichting „wordt opgenomen binnen de GBS. Op dit moment wordt naar een goede juridische vorm gezocht.” Onbekend is nog wat de consequenties zijn. De naam van de stichting blijft gehandhaafd, ook de activiteiten worden voortgezet. De gebouwen van de Bunyanstichting blijven in ieder geval voorlopig bestaan.
Leeftijd
J. J. Schipaanboord, bestuurslid van de John Bunyan Stichting, deelde desgevraagd mee dat het samengaan niets te maken heeft met financiële zaken, maar met de leeftijd van A. van de Braak, initiatiefnemer van de stichting, die graag ziet dat zijn werk gecontinueerd wordt. Daarvoor is elders onderbrengen de beste optie en daarom heeft het bestuur contact gezocht met de GBS.
De verstandhouding met de GBS is prima, aldus Schipaanboord. „De belangen sluiten naadloos op elkaar aan. De GBS is bezig met de Bijbel en de boeken van Bunyan hebben daar ook alles mee te maken. De GBS geeft bijvoorbeeld de Bijbelse geschiedenis van B. J. van Wijk, waarvan wij de rechten hebben, uit in het Engels. We zijn blij dat de Bunyanstichting op deze manier kan doorgaan.”
De John Bunyan Stichting stelt zich ten doel de werken van John Bunyan (1628-1688) bekend te maken. Bunyan, predikant te Bedford, is vooral bekend geworden door het boek ”The Pilgrim’s Progress”, in het Nederlands vertaald onder de titel ”De Christenreis”. Andere bekende werken van hem zijn ”De Christinnereis” en ”De Heilige Oorlog”.
Vorig voorjaar verscheen bij de Bunyanstichting een vertelversie van het laatste boek, geschreven door A. C. H. van Vuuren. Tijdens de bijeenkomst zaterdag werd een nieuwe uitgave van ”De Heilige Oorlog” van Bunyan gepresenteerd. Het betreft een coproductie van de John Bunyan Stichting en de GBS. Hierin is de uit het Engels vertaalde tekst van ”De Heilige Oorlog” opgenomen. In de ”Verantwoording” voorin staat: „Dit boek is net zoals de Christenreis en de Christinnereis een allegorie. Ook in dit boek gaat het over de bekering van een mens. De ziel van een mens wordt voorgesteld als een stad die eigendom is van Koning El-Schaddaï. De stad raakt in handen van de grote vijand Diabolus door eigen handelen van de inwoners zelf. Koning El-Schaddaï stuurt Zijn Zoon, Vorst Immanuel, om de stad te heroveren.”
De uitgave bevat een voorwoord van ds. P. Blok, voorzitter van de John Bunyan Stichting. Hij schrijft: „Het is een weergave van de strijd van Gods kinderen. Van het wonder van eenzijdige genade. Van de aanslagen op het leven en de genade. Ten slotte, ook van de overwinning van Vorst Immanuel.” De emeritus predikant groette de ongeveer vierhonderd aanwezigen via een voorgelezen e-mail.
Apollyon
H. van Grol van de John Bunyan Stichting overhandigde het eerste boek aan ds. Rijken. De volgende exemplaren waren voor ds. A. Verschuure, predikant van de gereformeerde gemeente in Capelle aan den IJssel, en ds. B. J. van Boven, predikant van de gereformeerde gemeente te Wekerom.
Beide predikanten hielden een toespraak over aspecten uit De Christenreis. Ds. Verschuure sprak over de geestelijke strijd van Christen in dit leven. Hij gaf aan dat Gods kerk dikwijls te strijden heeft naar de mate van de geloofsoefeningen. „Vaak is het: hoe meer genade, hoe meer geestelijke strijd. Christen streed met Apollyon, hij ging door de Vallei des doods, over de ijdelheidskermis en hij kwam terecht in de kerker van reus Wanhoop.”
Ds. Verschuure beschreef de aspecten van de strijd met Apollyon: eerst vleien, vervolgens dreigen en beschuldigen, totdat Apollyon ten slotte zijn vurige pijlen op Christen richtte. „Christen viel, maar hij mocht het zwaard toch weer ter hand nemen en de vorst der duisternis bestrijden.”
Ds. Van Boven beschreef de doortocht van Christen door de doodsjordaan. „Er was geen andere weg. Deze weg moest de Koning ook gaan. Christen riep het uit omdat hij vreesde dat hij het niet zou halen. Hij ging niet onder, omdat Hopende zijn hoofd boven water hield. De doodsstrijd van Gods kinderen kan heel onderscheiden zijn, maar ze komen allemaal aan de overkant.”