„Gideonsbende” CU Limburg wil het Gouvernement in
In Limburg, de enige provincie waar de ChristenUnie niet is vertegenwoordigd, doet de partij na acht jaar opnieuw een gooi naar een zetel. „Het zou een enorme bemoediging zijn voor alle gelovigen in Limburg.”
Druk is het deze ochtend niet op Plein 1992, net buiten het centrum van Maastricht. Op de laatste zaterdag voor de verkiezingen trekt een viertal CU’ers eropuit. Gehuld in CU-blauw en gewapend met een provinciale partijglossy, een verkiezingsflyer én een dosis optimisme beginnen ze aan de laatste echte campagnedag.
Anderhalf jaar geleden startten de voorbereidingen om mee te doen aan de Provinciale Statenverkiezingen, zegt lijsttrekker Francis van der Mooren. „We zijn vroeg begonnen omdat we een hoop bagage misten doordat we nog geen zetel hebben. Daarom zijn we heel veel gaan luisteren, luisteren, luisteren. Eigenlijk zijn we pas de laatste weken ook aan het zenden.”
Na de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 begon het balletje te rollen, vertelt campagneleider Jesse de Haan. De stemmenwinst in Limburg was de directe aanleiding om „de slag nu te slaan. De tijd is er rijp voor.”
Meeliften
„We zijn een echte gideonsbende”, vervolgt de campagneleider. „We doen dit allemaal in onze vrije tijd.” De CU’ers hopen mee te liften op het landelijke succes van de partij, die in bijna alle landelijke peilingen op winst staat. Van der Mooren: „Schouten en Slob zijn de meest gewaardeerde bewindspersonen, bleek uit een peiling. We horen overal dat mensen Schouten prijzen als landbouwminister.”
Tussen 2003 en 2006 verviervoudigde het aantal stemmen op de CU in Limburg bijna bij landelijke verkiezingen. De score van 7776 stemmen is nadien echter niet meer behaald, terwijl er wel zo’n 8000 stemmen nodig zijn voor een zetel in het Gouvernement, het Limburgse provinciehuis. Is een doorbraak zoals in 2006 opnieuw denkbaar? „Met Gert-Jan Segers als partijleider hebben we het gevoel dat we opnieuw op zo’n golf zitten”, zegt De Haan. „Zijn integriteit en authenticiteit zijn erg belangrijk”, vult Johan van Groningen, nummer 3 op de lijst, aan.
Naast de ‘luistertour’, waarmee de Limburgers de „permanente campagne” begonnen, wordt er nog een creatief campagnemiddel ingezet: ‘vlaaieren’. „Stukjes vlaai uitdelen”, zegt Van der Mooren lachend. „Een collega van mij bij het CBS heeft het bedacht.”
Doordat er bij de vlaaieractie veel over was, hebben vier kerkelijke denominaties zondags kunnen genieten van de overgebleven vlaaien, vertelt De Haan. Bijna ongemerkt verlegt de campagneleider, die ook voorganger is van een kleine baptistengemeente, daarmee het gespreksonderwerp. „Het zou een enorme bemoediging zijn voor alle gelovigen in Limburg als we een zetel haalden. Dat is ook een belangrijk motief voor mij om bij de campagne betrokken te zijn.”
Op welke kiezer de partij zich richt? De Haan: „Bijna alle winst moet uit de hoek van het CDA komen, van rooms-katholieken die blij zijn met hoe wij de c vormgeven.” Van der Mooren: „Mensen vragen weleens: Waarom doet de CU in Limburg mee, daar wonen toch alleen maar katholieken? Ook omroep L1 vroeg wat de CU als protestantse partij in Limburg kwam doen.”
De lijsttrekker vindt dat „een beetje stuitend. Dat impliceert dat onze boodschap niet voor katholieken is, maar dat is natuurlijk niet zo. Er staan ook katholieken op de lijst, we hebben ontmoetingen gehad met geestelijken. We besteden ook aandacht aan dagen die voor rooms-katholieken belangrijk zijn. Bijvoorbeeld een Twitterberichtje rond carnaval, om mensen een goede vastenperiode te wensen, of rond Maria-Lichtmis. We zijn een unie van christenen, dan zou het vanzelfsprekend moeten zijn dat ook katholieken daarbij horen.”
SGP’ers
De partij wil zich echter niet beperken tot de christelijke kiezer. Van der Mooren: „Onze boodschap is goed voor veel mensen. Sommigen hebben niets met onze christelijke invalshoek, maar juist wel met de sociale kant.”
„Ik verwacht ook de steun van alle SGP’ers in Limburg”, zegt De Haan. „We komen op voor de landbouw en maken ons sterk voor boeren.”
Een van de belangrijkste thema’s waar de partij zich naar eigen zeggen op onderscheidt, is de waardering voor regionale producten en voor de boer. „Stimulering van het gebruik van regionale producten is goed voor de economie, de portemonnee van boeren en voor het klimaat, omdat er daardoor minder transport nodig is”, aldus Van der Mooren.
Bij de passanten op Plein 1992 lijken de verkiezingen intussen nog niet echt te leven. Wat ze ervan vinden dat de CU na acht jaar weer meedoet? „Er zijn slechtere partijen”, reageert iemand. „Van mij mogen ze, maar ik stem GroenLinks”, aldus een oudere dame. „Goed voor de diversiteit”, vindt een ander. „Anders hebben we alleen maar de grote partijen.”
Dit is het tweede deel in een tweeluik over christelijke partijen die voet aan de grond proberen te krijgen in de provincie.