Verslaggever Ben Provoost spreekt met Ali, een jonge Syriër uit Aleppo die tweeënhalf jaar in Nederland. Hij zit op het roc, maar hij werd naar huis gestuurd. De bussen reden niet. Bij de moskee, waar hij wilde bidden, vond hij ook een gesloten deur. Waarom, vraagt hij zich af? De mogelijke terreuraanslag doet hem denken aan Aleppo, zegt hij “Ik heb daar heel wat doden door terreur gezien.” Ook verschillende andere moskeebezoekers druipen teleurgesteld af.

Het moskeebestuur wilde Provoost niet binnen laten, meldde alleen dat het bedehuis van hogerhand dicht moest.

Een Turk voor de Ulu Moskee (“geen naam”) hoopt dat ze de dader pakken. Hij noemt hem een “gek”. De dader is voor hem geen bekende, naar zijn weten kwam hij niet in de moskee. Dat de moskee dicht moet, snapt hij wel. Oudere bezoekers zijn volgens hem ook bang, bijvoorbeeld voor iemand die naar binnen komt om te schieten. Zelf is hij daar, als “jongere moslim”, niet bang voor.