Achterhoeker bouwt tweede mammoetskelet
De prehistorie biologeert Bart Schenning uit Gaanderen (41) al sinds zijn vierde. Sindsdien verzamelt hij fossielen, edelstenen en vooral botten. Met die laatste rondde hij vorige maand zijn tweede mammoetskelet af, „mogelijk het grootste ter wereld.”
Twintig jaar is de Achterhoeker met de bouw van zijn twee mammoetskeletten bezig geweest. „Ik verzamel al die tijd, ik heb honderden botten uit de ijstijd; het staat hier thuis stampvol.”
Schenning bouwde vanaf 1998 aan Bart I. Dat mammoetskelet, van 3,20 meter hoog en 5,50 meter lang, verkocht hij aan een museum op het Duitse eiland Fehmarn. Om plaats te maken voor het grotere mammoetskelet dat hij wilde bouwen.
Hoe kwam u aan de botten?
„Ik koop ze sinds 1998 voor een krat bier, een fles whisky of sigaren van Noordzeevissers. Die visten toen met de boomkor van de bodem allerlei botten op.
En ik ruilde ze ook. Ik heb kratten vol met dezelfde mammoetduimen en -pinken. Bij verzamelen gaat het om de zeldzame exemplaren. Terwijl ik bezig was met Bart I legde ik de grote botten apart, om een nog groter skelet te bouwen.”
Hoe prepareerde u de botten?
„Eerst moest ik ze maandenlang spoelen met zoet water. Alle zoutkristallen moesten eruit. Daarna stopte ik de botten in badkuipen met speciale lijm. Daardoor werden ze keihard en vacuüm ingepakt.”
Hoe repareerde u door de boomkor beschadigde botten?
„Inderdaad sloeg zo’n sleepnet ze vaak kapot. Voor mijn tweede skelet, Bart de Grote genaamd, had ik een grote schedel waarmee ik vijf jaar bezig ben geweest om de delen aan elkaar te lijmen. Een klein stuk ontbrak echter. Dat heb ik toen als 3D-geprint deel erin geïmplanteerd. Later wist ik toch het originele stuk te bemachtigen. Toen heb ik het kunststof deel eruit gezaagd en het origineel erin gelijmd. De hele kop is nu authentiek.
Ik wilde geen half plastic beest maken. Bart de Grote is voor 90, 95 procent van authentiek materiaal. Hij is 4 meter lang en 6 meter hoog. Volgens kenner Albert Hoekman uit Urk is dit het grootste skelet ter wereld.”
U werkte vaak ’s nachts verder.
„Ja, samen met lasser Coen van Mierlo. Hij laste de metalen kooi van het skelet, dat met 270 botten 2000 kilo weegt. Met hem had ik de afspraak dat we elke donderdag en zaterdag van 19.00 tot 3.30 uur werkten.”
Uw volgende project?
„Voorlopig ga ik wat meer aandacht aan mijn vrouw en twee dochters geven. Toch kriebelt het wel om een derde skelet te bouwen. Mijn levensdevies is: Ik verzamel, dus ik besta. Als door de ondergang van de pulsvisserij de boomkorvisserij weer toeneemt en weer meer mammoetbotten oplevert, sluit ik niks uit.”
In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws.