Of Evert Jan aanwezig is? Nee, die is op pad, aldus Jacco van der Wind aan de balie van het gelijknamige garagebedrijf in hartje Utrecht. „Hij zal zo wel komen, maar het is druk in de stad.”

En jawel. Na een kwartiertje draait Ten Brinke met een bus het terrein op. Op een aanhanger –een zogeheten autoambulance– staat een microcar. „De accu is leeg”, aldus Ten Brinke als hij even later naast de wagen staat. „Ik heb hem zojuist opgehaald bij een klant van ons.”

Het is slechts een van de vele werkzaamheden die de nog krasse zestiger uit Gouda doet in de twee dagen dat hij bij de garage werkt. „Stilzitten is niks voor mij. Als je nog een beetje blijft werken, geniet je meer van de dagen waarop je niet aan de gang hoeft.”

Zo is hij op maandag en donderdag in Utrecht te vinden. De andere dagen doet hij klusjes in huis. Acht jaar geleden begon zijn vrouw op dinsdag met de oppas op de kleinkinderen. Nu doen ze dat samen. Is er helemaal geen stilzitten bij? „Jawel, maar dan alleen met een goed boek. Ik besteed mijn tijd graag nuttig.”

Ten Brinke reageerde halverwege 2017 op een advertentie in het Reformatorisch Dagblad. Garagebedrijf Van der Wind zocht iemand die ervaring had met het rijden met een aanhanger. En voor de nodige andere taken, zo bleek toen Ten Brinke eenmaal zijn draai had gevonden.

Weer terug

Waarom hij als timmerman voor een garage koos? „In ieder geval wilde ik niet bij een timmerbedrijf aan de gang. Daar heb je vaak klussen die toch net iets meer tijd kosten dan de één of twee dagen die ervoor staan. Als je de volgende dag dan weer terug moet om een klus af te maken, ben je al snel meer aan het werk. En dat wil ik niet meer.”

Nu werkt Ten Brinke maximaal twee dagen op basis van een nulurencontract. Niet meer, maar ook niet minder. Helderheid op dit vlak vindt hij belangrijk. Ook voor zijn vrouw, die diabetespatiënt is. Zeven jaar geleden werd er ook borstkanker bij haar geconstateerd. „Ze is zes jaar jonger, dus krijg ik op dit moment maar voor de helft AOW. Omdat ik nu nog werk, kunnen we soms wat extra’s doen. Op vakantie of onvoorziene uitgaven bekostigen.”

Eenvoudige werkzaamheden in de garage zijn aan Ten Brinke wel besteed. Neem een bandenwissel. De timmerman hanteert de pneumatische slagmoersleutel net zo handig als de accuboormachine die hij als timmerman gebruikte. Vijf keer klinkt een ratelend geluid, dan staat Ten Brinke met een wiel in de handen. Of hij de andere drie ook even wil doen.

„Zo gaat dat dus”, grijnst de zestiger uit Gouda. „De sfeer in de garage is altijd goed. De jongens die hier werken, lopen er al lang. Dat zegt ook iets over de werkgever. Het is een fijn bedrijf.”

Dat Ten Brinke juist hier terecht kwam, komt overigens niet helemaal uit de lucht vallen. Oprichter van het bedrijf, Koos van der Wind, zat samen met hem op het christelijk mannenkoor Con Forza in Woerden. „Zo kenden we elkaar al. Zingen doe ik nog altijd, nu in het mannenkoor Canticum in Gouda.”

Kruidenierszaak

Vanaf zijn tiende jaar werkte hij al. Ten Brinkes vader had een kruidenierszaak, dus was er altijd wel wat te doen. „Kijk, het gaat er niet om hoe oud je bent. Als ik de gezondheid mag krijgen, hoop ik nog lang door te gaan.” Hoe lang? Ten Brinke steekt zijn handen in de lucht. „Ik weet het niet. Als ik 75 mag worden en ik voel me nog zoals nu, hoop ik hier nog steeds rond te lopen.”

Dan wordt hij ernstig. „Mijn vader is onlangs overleden. Hij is 93 jaar geworden. Dat is een gezegende leeftijd; zo oud worden we echter niet allemaal. We denken wel dat we alles in de hand hebben, maar zo is het niet hè?”

Bent u of kent u ook iemand die doorwerkt na het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd? Mail naar econ@refdag.nl.

Loopbaan Ten Brinke

Geboren: 26 december 1951 in Rheezerveen

Lagere school: Rheezerveen

Vervolgonderwijs: LTS in Hardenberg

Banen: Wavin in Hardenberg, De Wolspecialist in Vries, aannemersbedrijf Perdok in Wagenborgen, Bouwbedrijf Kastelein in Driebruggen, tussen 2015 en 2017 uitkering via het UWV

Laatste baan: bouwbedrijf Nobel in Bodegraven