Dat schrijft de Turkse Vereniging van Protestantse Kerken in haar jaarlijkse mensenrechtenrapport over 2018. De Amerikaanse nieuwsdienst World Watch Monitor en Open Doors berichtten er deze week over.

Hatelijk taalgebruik tegen christenen in lokale en nationale media en op social media is ernstig toegenomen tijdens de arrestatie en de periode dat ds. Brunson in de gevangenis zat, beschrijft het rapport. Kerkleiders maken melding van een „klimaat van onveiligheid.” De Amerikaanse predikant Brunson zat twee jaar in Turkije gevangen en werd in oktober vorig jaar vrijgelaten,

Het rapport constateert dat Turkse media kerken en christenen vaak gelijkstellen aan terroristische groepen, zonder daar een bewijs voor te leveren. Beschuldigingen van valse getuigen tegen Brunson worden door media gebracht „als zijnde waar.” Kerken en christenen krijgen niet de gelegenheid om in de media te reageren of om een rectificatie te vragen.

Tijdens de zaak-Brunson publiceerden Turkse media openlijk namen, persoonlijke gegevens, foto’s en informatie over kerkactiviteiten in een negatieve context, meldt het rapport. Een nationaal dagblad beschuldigde een protestantse christen van het steunen van een terroristische groep nadat hij een kerk had bezocht in het oosten van het land. Na deze publicatie wilde een aantal bedrijven geen zaken meer met hem doen.

Protestanten in de steden Diyarbakir, Mardin, Izmir en Manisa probeerden juridische stappen te ondernemen tegen de „haatpropaganda”, maar lokale autoriteiten weigerden om de zaak te onderzoeken of de daders te straffen.

Reden dat de protestantse vereniging haar „ernstige bezorgdheid” uit, is dat kerken twaalf jaar geleden een soortgelijke toename in hatelijke publiciteit meemaakten. Kort daarna werden drie christenen in Malatya, Zuid-Turkije, op wrede wijze vermoord.

Het rapport schrijft over onopgeloste problemen waarmee de Turkse protestantse gemeenschap in de afgelopen tien jaar werd geconfronteerd. Het gaat dan om onder andere de moeilijkheid om een eigen kerkgebouw te vestigen, wettelijke bepalingen die verbieden een opleidingsinstituut of een christelijke school te starten en het ontbreken van juridische mogelijkheden om een officiële identiteit te verkrijgen als religieuze instelling. Ook erkent de overheid de Vereniging van Protestantse Kerken niet en nodigt zij die niet uit voor bijeenkomsten van religieuze groepen die door de regering of officiële instanties worden georganiseerd.

In het rapport valt ook een positieve noot te lezen. Voor het eerst sinds 2000 kreeg een protestantse kerk in 2018 goedkeuring van de staat om een religieuze stichting te vormen. De aanvraag van een andere protestantse kerk is in behandeling.

De protestantse gemeenschap in Turkije omvat 150 gemeenten en bevindt zich vooral in Istanbul, Ankara en Izmir. Slechts tien kerken hebben een eigen gebouw.