„Het is een corrupte janboel, om het plat te zeggen.” Arne Schaddelee, lijsttrekker voor de ChristenUnie in Utrecht, zegt dat de provincie de afgelopen jaren met niets anders bezig is geweest dan de „bestuurlijke chaos” rond de Uithoflijn.

De aanleg van de tramlijn tussen station Utrecht Centraal en de Uithof wordt geplaagd door vertraging, financiële tegenvallers en politiek gekonkel. De kosten van het project naderen de 500 miljoen euro, vele tientallen miljoenen meer dan begroot.

CU en SGP zijn niet mals in hun oordeel over het provinciebestuur, dat bestaat uit VVD, D66, CDA en GroenLinks. Volgens Schaddelee zijn er tientallen miljoenen euro’s uitgegeven zonder dat er ook maar één bonnetje is als bewijs. Bouwbedrijf BAM nam het project in crisistijd aan, maar in de jaren daarna bleken de kosten veel hoger uit te vallen dan gepland, vertelt hij. Een nieuwe provinciedirecteur bleek belangen te hebben in het bouwbedrijf, aldus de CU’er

„Dit soort dingen verwacht je in Italië, maar in Utrecht gebeurt het gewoon. En het wordt goedgepraat door het CDA.” Volgens hem ontkent die partij de „totale chaos en corruptie” het meest.

Bertrick van den Dikkenberg, lijsttrekker voor de SGP, is niet milder dan Schaddelee. „Ik hoop dat de verkiezingen een afrekening met de bestuurlijke puinhoop worden.” Volgens hem heerst er een sfeer van „afdekken en toedekken.”

De SGP’er vindt dat de coalitie in Provinciale Staten hun controlerende taak niet serieus nemen. Hij noemt een voorbeeld waarbij het CDA zich makkelijk wilde afmaken van een integriteitsonderzoek. Volgens hem vinden de coalitiepartijen „het pluche belangrijker dan verantwoordelijkheid nemen in hun controlerende taak.” Ook zou het CDA gedreigd hebben met coalitiebreuk als een motie van wantrouwen tegen een gedeputeerde het zou halen.

Pijn

Derk Boswijk, lijstrekker voor het CDA in de provincie, is merkbaar aangedaan door de taal van de CU en de SGP in de afgelopen tijd. „Respect, niet op de man spelen maar voor de inhoud gaan – dat heb ik ontzettend gemist bij CU en SGP. Dat doet pijn.” Boswijk baalt van de bestuurlijke situatie, maar zegt dat zijn partij belangrijke stappen heeft gezet om die op te lossen. Zo is er op initiatief van het CDA een begrotingscommissie ingesteld en heeft de partij haar best gedaan om de oppositie te betrekken bij oplossingen. Ook heeft een extern bureau vastgesteld dat er op het gebied van integriteit niets opzettelijk is misgegaan, aldus Boswijk.

De twee christelijke partijen negeren al deze punten volgens de CDA’er, en dat steekt hem. „De taal die CU en SGP bezigen, verwacht je misschien van de PVV, maar niet van hen. Juist wij als christelijke partijen moeten onze woorden nauwkeurig wegen. We hebben een verantwoordelijkheid, en die is niet alleen naar onze kiezers toe”, zegt hij veelbetekenend. „De manier waarop het nu gaat is een christenpoliticus onwaardig.”

Naast de gevoelige terugblik op de afgelopen bestuursperiode, hebben CDA, CU en SGP ook voor de toekomst op verschillende terreinen onverenigbare ideeën. Een van de heikele punten is draagvlak voor duurzaamheidsmaatregelen, zoals de bouw van windmolens. Volgens de ChristenUnie heeft de provincie zich „klemgezet” door draagvlak als voorwaarde te stellen voor de bouw van windmolens. Daardoor is er volgens Schaddelee nog maar een klein deel van het aantal geplande windmolens gebouwd.

Burger

Van den Dikkenberg vindt draagvlak echter onopgeefbaar. „Wij zijn van de praktische lijn. Draagvlak is belangrijker dan gauw even wat maatregelen doorvoeren, waarna je de steun van de burger kwijt bent.” De inzet op windenergie noemt hij bovendien „symboolpolitiek.” Volgens de SGP volstaat deze bron bij lange na niet om de energiedoelstellingen te halen. Boswijk beaamt dat: „Draagvlak moet leidend zijn.” Hij schaamt zich ervoor dat Utrecht achterloopt in de energietransitie, maar die achterstand is volgens hem minder dramatisch dan Schaddelee voorstelt.

Dit is het derde deel in een serie over hete hangijzers in de provincie. Donderdag: Zeeland.